Mijn wandelingen langs het Noordzeestrand van af Noordwijk.
Regelmatig bezoek ik het grafje van mijn broer Rudy in Noordwijk.
Zie ook: De kindergrafjes in Noordwijk.
Vandaar uit maakte ik de volgende wandelingen langs het strand:
De meeste plaatjes op deze pagina zijn aanklikbaar voor een grotere versie.
Sommige gedeelten en afbeeldingen in dit verslag zijn minder geschikt voor
mensen met tere puberzieltjes.
Mijn wandeling van Noordwijk naar Scheveningen.
(Het verslag van 2008-06-24.)
In dit verslag wordt het grafje van mijn broertje Rudy bezocht,
evenals het zenderpark in Katwijk.
En verder worden nog alle andere belevenissen die ik onderweg meemaakte
beschreven.
Minstens één keer per jaar bezoek ik het grafje van Rudy.
De voorgaande jaren huurde ik in Leiden altijd een fiets, en fietste ik
eerst naar Katwijk, en vandaar naar Noordwijk.
In Leiden leverde ik de fiets natuurlijk weer in.
Emilie is ook een keer meegegaan.
Dit jaar heb ik het voor het eerst op een andere manier gedaan.
Op dinsdag 24 juni was ik in de gelegenheid om naar Noordwijk te gaan.
Even over 9 vertrok ik met de trein naar Leiden, en daar heb ik de bus naar
Noordwijk genomen.
Na een korte wandeling vanaf het Picképlein kwam ik om ongeveer
12 uur aan bij de Algemene Begraafplaats aan de Oude Zeeweg.
Naar Katwijk.
Na het bezoek aan het grafje van Rudy ben ik naar het strand gelopen,
en aan de Zuidkant van Noordwijk kwam
ik aan bij de zee.
Na 4 kilometer (ongeveer) over het strand gelopen te hebben stuitte ik
ten Noorden van Katwijk op de uitwatering.
Eerst dacht ik dat ik er omheen moest lopen, maar omdat het eb was
kon de vrouw op de opname er met haar hond doorheen waden.
Dat heb ik toen ook maar gedaan (met opgestroopte broekspijpen).
Mijn kousen en schoenen had ik al eerder op het strand uitgedaan.
Halverwege de boulevard van Katwijk ligt 't Zeepaviljoen (bij de "Zwaan").
Daar ga ik altijd naar toe, en ik nam daar een kop koffie en de "Katwijkse
vissoep".
Het was er al weer flink druk, en voordat ik weg ging deed ik mijn kousen en
schoenen weer aan.
Aan de Zuidkant van Katwijk ging ik de boulevard op,
en heb ik een stuk over het pad door de duinen gelopen.
Even voorbij de camping bevindt zich daar een voor mij bijzonder duingebied.
Het Zenderpark Katwijk.
Op de plaats waar ik sta was de ingang van een bunkercomplex.
Daarin was een militair zenderpark gevestigd, waar ik 13 maanden heb
gediend.
Er is na ruim 46 jaar niets meer van over,
alleen aan het stukje van de oprit waarop ik sta is nog te zien
dat er iets geweest moet zijn.
We hadden daar een goed leven, midden in de duinen,
en ik kon me geen betere plaats indenken om Koningin Juliana te dienen.
De werkzaamheden bestonden daar uit het in de lucht houden van de zenders en
de antennes, en verder uit de huishoudelijke werkzaamheden.
Er was daar geen sprake van militaire dicipline o.i.d., en we hadden enorm veel
vrijheden, vooral als het beroepskader (de "Kontols") er niet was (hahaha).
In maart 1968 ben ik daar afgezwaaid, en het verblijf daar was een unieke
ervaring in mijn leven.
Ook hier ga ik ieder jaar naar toe op mijn tocht naar Noordwijk.
Na afscheid genomen te hebben van deze "Heilige Grond" ben ik even terug
gelopen en heb ik de doorgang naar het strand genomen.
Beneden aan de duinen ben ik tussen de boten gaan staan die daar op het
strand lagen, en heb ik mijn kleren verwisseld voor mijn zwembroek.
Daarbij hoefde ik niet moeilijk te doen met een handdoekje of zo.
Mijn kleren en schoenen deed ik in een oude laptoptas,
die ik op mijn gemak inpakte voordat ik mijn zwembroek aandeed.
Het ging er allemaal maar net in, want ik had ook een veel te grote badhanddoek
meegenomen die ik uiteindelijk niet gebruikt heb.
Zo heb ik dus op mijn blote voeten verder naar Scheveningen gelopen,
met alleen maar een zwembroek aan,
en de laptoptas die ik als rugzak gebruikte.
Het was eb, en langs de waterlijn kon je over het harde zand lopen.
Als ik geen reden heb om kleren te dragen loop ik liever zonder.
Voorbij Katwijk waren er bijna geen mensen meer op het strand,
en daarom had ik geen behoefte om mijn zwembroek nog langer aan te houden.
Na wat moed verzameld te hebben verhuisde die naar mijn rugzak,
want ik vind het heerlijk om bloot langs de zee te lopen.
Op het
Trypiti-strand
van het Griekse eiland Thassos had ik dat al eens eerder gedaan.
Na een kwartier zo verder gelopen te hebben deed ik mijn rugzak af
en ging ik even de zee in om wat te poedelen en me af te spoelen.
Omdat ik geen zwembroek aan had kon ik natuurlijk niet gaan zwemmen
(hahaha!).
Maar op die manier voorkwam ik wel dat ik met een natte zwembroek verder moest.
Op de stukken waar ik in mijn blootje liep
ben ik maar een paar mensen tegengekomen.
Die toonden geen enkele interesse in mij,
en ze deden net alsof ze toevallig de andere kant opkeken.
Toen ik dichter bij Wassenaar kwam werd het wat drukker,
en hoewel ik er geen problemen mee heb dat andere mensen mij bloot zien,
moeten het er toch niet teveel worden.
Daarom ging ik verder in gewone badkleding.
Even later ben ik naar boven gelopen op het strand om een kwartiertje
uit te rusten,
want ik begon al een beetje moe te worden.
Na Wassenaar werd het weer wat rustiger, en kon mijn zwembroek weer uit.
Maar bij nadering van Scheveningen
waren er wat teveel mensen op het strand om zo door te lopen.
Ten Noorden van Scheveningen is een officiëel naaktstrand,
en zoals je wel zult begrijpen heb ik mijn kleding aangepast aan de
daar geldende dresscode.
Ik ben daar alleen maar langs het strand gelopen (ca 1,5 Km),
ik heb er niet uitgerust of gebaad of zo.
Aan het einde heb ik mijn dagelijkse kleren weer aangetrokken, inclusief mijn
kousen en schoenen, dan hoefde ik maar één keer te stoppen en mijn
rugzak af te doen.
Het was intussen al weer ruim 5 uur in de middag,
en ik ben verder doorgelopen naar de boulevard.
Op het Gevers Deynootplein heb ik de tram (lijn 1) naar het Hollandsch Spoor
genomen, en vandaar de trein naar Eindhoven.
Vanaf Dordrecht reed die echter een tijd stapvoets,
en bij aankomst in Eindhoven had hij een flinke vertraging.
Daardoor miste ik mijn aansluiting, en moest ik bijna een uur wachten.
Om kwart voor negen was ik toen thuis.
De volgende dag was ik flink stijf van het lopen, en had ik ook wat last
van verbranding in mijn gezicht want ik had de hele weg de zon tegen.
Maar dat ging allemaal binnen een paar dagen weer over.
Misschien had ik beter een petje op mijn kop kunnen zetten tegen de zon.
Deze tocht heb ik ongeveer gemaakt zoals ik me dat had voorgesteld,
waarbij ik wel verwachtte dat ik op sommige gedeeltes geen badkleding nodig
zou hebben.
Het duurde alleen wat langer dan ik gedacht had.
Het was toch wel een flinke wandeling die ik op zo'n 20 km schat,
en het was mijn grootste sportieve prestatie tot dan toe in dit jaar.
Mijn wandeling naar Katwijk.
(Het verslag van 2009-01-15.)
Op donderdag 15 januari 2009 ging ik weer naar het grafje van Rudy.
De volgende dag was het 50 jaar geleden dat Rudy overleed,
maar om practische redenen ging ik een dag eerder daarheen.
Met de trein en de bus ging ik naar Noordwijk.
Na het bezoek aan het grafje ben ik over het strand naar Katwijk gelopen,
waarbij ik niet door de uitwatering kon waden.
Het was maar een paar graden, en ik had de wind tegen.
Deze keer was ik blij dat ik winterkleren aan had,
en ik heb zelfs mijn petje opgezet.
In het Zeepaviljoen nam ik weer een kop koffie en de Katwijkse vissoep.
Daarna ben ik over de boulevard en het duinpad naar het zenderpark gelopen.
Voorbij het zenderpark heb ik de volgende strandopgang genomen.
Via het strand ging ik naar Katwijk terug, gelukkig had ik toen
de wind mee, en dat was wel een stuk aangenamer.
Op het Vuurbaakplein nam ik de bus naar Leiden,
en om ca 18 uur 15 was ik toen thuis.
Mijn wandeling met Emilie naar Katwijk.
(Het verslag van 2009-05-28.)
Op donderdag 28 mei gingen Emilie en ik naar Noordwijk en Katwijk.
Met de trein naar Leiden, en buslijn 40 naar Noordwijk kwamen we daar om
ca 12 uur aan.
Op het kerkhof heb ik van de kindergrafjes opname's gemaakt, want ik wilde de
beschrijving ervan op het net zetten.
De 10 grafjes liggen daar nu zo'n 50 jaar.
Daarna hebben we over het strand naar Katwijk gelopen.
Dit is Emilie op het strand bij Noordwijk.
Opname: Hans, dd 2009-05-28.
Bij de uitwatering moesten we het strand verlaten, en hebben we
de boulevard gevolgd tot aan het Vuurbaakplein.
Beneden aan het strand gingen we naar 't Zeepaviljoen, en hebben daar
volgens de traditie een kop koffie en de Katwijkse Vissoep genomen.
Daarna zijn we op het Vuurbaakplein op de bus (lijn36) naar Leiden gestapt,
en vandaar gingen we met de trein naar huis.
We waren toen op tijd thuis.
Deze keer hebben we geen bezoek gebracht aan het zenderpark.
Mijn wandeling van Noordwijk aan zee naar Zandvoort aan zee.
(Het verslag van 2009-06-18.)
Op donderdag 18 juni ben ik weer met de trein en bus naar Noordwijk
gegaan.
Omdat mijn vrije reizen geldt vanaf 9 uur had ik van tevoren een electronisch
kaartje (ook om dat eens uit te proberen) naar Eindhoven gekocht,
zodat ik al vóór 9 uur uit mijn woonplaats kon vertrekken.
Hierdoor kon ik de trein in Eindhoven nemen die een half uur eerder ging.
Bij het grafje van Rudy aangekomen heb ik de gegevens op mijn webpage
over de kindergrafjes in Noordwijk
geverifieerd, en later thuis gecorrigeerd.
Daarna ben ik naar de boulevard gelopen, en over het strand ben ik naar
Zandvoort gegaan.
Bij de laatste uitspanning die ik bij Noordwijk zag (dat was een
kitesurf-centrum),
heb ik een tosti gegeten en een kop koffie gedronken.
Op het strand tussen Noordwijk en Zandvoort was ik nog nooit geweest,
ik was alleen een keer met Emilie naar Zandvoort (en Haarlem) gegaan.
Die dag was het heerlijk wandelweer, en ik was van plan om me verderop
van zoveel mogelijk kleding te ontdoen.
Het was vloed toen ik aan de wandeling begon,
en toen de zee zich onderweg terugtrok liet hij geen hard zand achter.
Er was de gehele route maar een smal spoor waar je een beetje behoorlijk
kon lopen,
en als je daar van af week dan zakte je tot aan je enkels in het zand.
Onderweg liep ik over 3 naaktstranden, en op de eerste, de "Duindamseslag",
heb ik mijn kleding aangepast aan de daar geldende normen.
Mijn kleren deed ik weer in die oude laptoptas, die ik op mijn rug droeg.
Deze keer had ik echter de zon in de rug.
Na het eerste naaktstrand heb ik nog enige tijd zo doorgelopen
totdat er teveel mensen waren, toen heb ik mijn zwembroek aangetrokken.
Bij één strandopgang (de Langevelderslag) waren er groepen
schoolkinderen, die kleine zeedieren probeerden te vangen om te bestuderen.
Later, toen ik me alweer had omgekleed,
kwam ik ook een stapvoets rijdend voertuig tegen.
Ik kon eerst niet goed zien wat dat was (een wagen met schoolkinderen/wouten?),
daarom schoot ik gouw mijn zwembroek aan.
Het bleek een terreinwagen te zijn, die had een platte aanhanger
met allemaal oudere dames er op.
Had ik dat maar geweten, dan had ik geen zwembroek aan gedaan,
en dan waren die dames beslist flauwgevallen (hahaha)!
Bij Noordwijk was nog een tweede naaktstrand, de "Langevelderslag",
maar dat wist ik op dat moment niet.
Daarom dacht ik eerst dat ik al op het naaktstrand van Zandvoort was.
Het was vrijwel helemaal verlaten,
en daar ben ik even de zee ingegaan om me wat af te spoelen.
Even later kwam ik aan de praat met een gezellig gevulde dame die in
tegenovergestelde richting wandelde in dezelfde kleding als ik.
Ze sprak me aan want ze was blij dat ze iemand zag en ik vertelde haar waar
ik mee bezig was.
Ze legde me uit op dat ik nog niet in Zandvoort
was, maar nog steeds in Noordwijk.
Ik vroeg haar of ze met mijn camera wat opname's van me wilde maken,
want zelf kon ik geen goed standpunt vinden,
en dat wilde ze graag voor me doen.
Hans op het naaktstrand van de Langevelderslag.
Zoals je kunt zien is het strand verder helemaal verlaten,
en in de verte ligt Zandvoort.
Opname's: een onbekende blote dame.
Hoewel duidelijk uit haar lichaamshouding bleek dat ze haar bekoorlijkheden
onder mijn aandacht probeerde te brengen wilde ze er eerst niet mee op de foto.
Flauw hoor! Vond ik.
Maar toen we samen de opnames bekeken, stond ze knus met haar blote velletje tegen me aan.
En omdat die opnames goed gelukt waren, vond ze dat daar wel iets tegenover mocht
staan in de vorm van een kleine donatie, diep in haar beursje!
Het naaktstrand hield onverwachts weer op,
en een paar honderd meter verder begon dat van Zandvoort.
Het tussenliggende gebied is het enige textielstrand van Nederland zonder
eigen strandopgang.
Waarom hebben ze die naaktstranden niet gewoon aan elkaar gekoppeld?
Natuurlijk ben ik daar in dezelfde kleding doorgelopen.
Op de eerste kilometer van het naaktstrand van Zandvoort was helemaal niemand
te zien,
en pas verderop waren er sporadisch wat mensen (niet noodzakelijk bloot).
Eén ervan was een ontroerend mooie vrouw die de rust van een
stil strandgedeelte had opgezocht,
en die toevallig op zo'n 20 meter van me vandaan de zee in dartelde toen ik
daar liep.
Ze maakte daarbij een radslag, en zwierde met haar blote bips door de lucht.
Het was de eerste keer dat ik een vrouw dat zag doen, en haar voorkomen en
optreden maakten een onuitwisbare indruk op mij.
Achteraf vroeg ik me af of ze dat inderdaad toevallig deed.
Vanaf de plaats waar ze zat kon ze me uit de verte zien aankomen,
en misschien had ze wel gewacht tot ik vlak bij haar was om
de zee in te gaan.
Ik ben gewoon doorgelopen, en toen ik een heel eind verder achterom keek was ze
nog steeds aan het zwemmen.
Een jaar later zag ik op ongeveer dezelfde plaats ook een blote vrouw liggen.
ze keek naar me toen ik op een afstand langs haar liep, maar vertoonde verder
geen activiteiten, en ik weet niet of dat dezelfde vrouw was.
Ook kwam ik nog een man tegen die de tegenovergestelde richting op liep,
en die op dezelfde manier als ik (hij droeg alleen maar een rugzak) gekleed was.
Zelfs aan het einde van het naaktstrand was het nog niet druk,
en daar heb ik mijn dagelijkse kleren weer aangedaan.
Vervolgens ben ik over de rest van het strand en de boulevard naar het
station gelopen.
Daar kwam ik een paar minuten vóór 16 uur aan,
dus ruim op tijd voor de trein van 16 uur 17.
In Amsterdam Sloterdijk moest ik overstappen op de trein naar Eindhoven,
en om 18 uur 47 was ik weer thuis.
Mijn wandeling van Noordwijk aan zee naar het zenderpark.
(Het verslag van donderdag 2010-02-25.)
Deze dag vertrok ik ook weer een half uur eerder, daarbij wilde ik op het
station inchecken met mijn OV-chipkaart, maar hoewel ik voldoende saldo had
werkte dat niet.
Daarom heb ik het stukje naar Eindhoven maar "zwart" gereden (o, foei!).
Pas daar kon ik formeel mijn vrije dagkaart gebruiken.
Na enige NS-vertragingsperikelen
arriveerde ik om ca 12:10 uur bij het grafje van Rudy in Noordwijk.
In de bus (lijn 40 vanaf Leiden) heb ik voor het eerst gebruik gemaakt van
mijn OV-chipkaart.
Opvallend is, dat het lijnnummer (hier: 40) niet voorkomt in het online
overzicht van mijn transacties op www.ov-chipkaart.nl .
Na het bezoek aan het grafje ben ik in zuidelijke richting over het strand naar
Katwijk gelopen.
Het was flink koud en ik had een flinke bries tegen.
Daarom zette ik mijn petje op en trok ik mijn handschoenen aan.
Maar het regende gelukkig niet onderweg, het was wel mistig.
Na de uitwatering heb ik de boulevard gevolgd tot aan het Vuurbaakplein.
Beneden aan het strand ligt 't Zeepaviljoen, daar brandde een groot
spiritusvuur en ik heb er weer de "Katwijkse Vischsoep" genomen.
Daarna ben ik over de boulevard en het duinpad naar het voormalige zenderpark
gegaan.
Vanaf de ingang moest ik weer een stukje terug lopen om
de strandopgang tegenover het kampeerterrein te nemen,
want ik had op dat moment geen zin om door te lopen naar de volgende opgang.
Beneden aangekomen lagen daar nu nog geen boten.
Over het strand ben ik naar het Vuurbaakplein gegaan,
daar nam ik de bus naar Leiden.
Om 17 uur 45 was ik weer thuis.
Mijn tweede wandeling van Noordwijk aan zee naar Zandvoort aan zee.
(Het verslag van dinsdag 2010-05-18.)
Deze keer vertrok ik ook weer een half uur eerder,
en nu lukte het me wel om met de OV-chipkaart op het station in mijn woonplaats
in te checken.
Helaas bleek op het perron in Eindhoven het poortje om uit te checken niet
te werken.
Er hing een flutbriefje bij dat dit alleen maar kon aan de uitgang aan de
Noordzijde van het station.
Dus eerst daarheen, en dan weer teruglopen naar het perron voor de trein
naar Dordrecht.
Deze keer had ik geen vertraging toen ik in Leiden aankwam.
Na het bezoek aan het grafje van Rudy ben ik naar de Noordboulevard gelopen.
Onderweg ben ik gestopt bij
Café Rosser
om een kop koffie en 2 croissantjes te nuttigen.
Daarna ben ik over de boulevard (er staat een standbeeld van Koningin
Wilhelmina) gelopen, en vlak voor het eind ben ik het strand opgegaan.
Het was die dag nogal fris, en ik ben gewoon in mijn dagelijkse kleren over
het strand richting Zandvoort gelopen. Deze keer was het eb, zodat er goed
gelopen kon worden.
Blijkbaar waren de borden die het naaktstrand aangaven nog niet geplaatst.
Dat was nogal verwarrend.
Na een van de strandopgangen heb ik me omgekleed en ben ik in mijn
zwembroek verder gelopen.
Pas na de strandopgang van de Langevelderslag overwon ik mijn terughoudendheid
en borg ik mijn zwembroek veilig op in mijn rugzak.
Ik had op de markt in mijn woonplaats speciaal voor dit soort wandelingen een
nieuwe rugzak gekocht.
Die was iets ruimer dan die oude laptoptas, alles ging er nu makkelijk in.
Op het strand van de Langevelderslag kwam ik deze keer wel wat mensen
tegen en die waren allemaal dik gekleed, ze zagen er uit of ze het koud
hadden.
Op het strand van Zandvoort waren helemaal geen andere mensen meer.
Daar ben ik nog even de zee ingegaan om me af te spoelen.
Dat was wel fris: weer op het strand waren mijn handen helemaal paars.
Later begon het langzaam af te koelen.
Toen ik de paviljoens van Zandvoort naderde en even tegen
de duinen ging rusten had ik geen zin meer om nog langer poedelnaakt
verder te wandelen,
want dat had ik vanaf de strandopgang van de Langevelderslag zo gedaan.
Daar had ik wel een beetje genoeg van en heb ik mijn dagelijkse kleren weer
aangetrokken.
Op het resterend stuk strand en later op de boulevard heb ik stevig doorgestapt.
Zo kon ik de trein van 15:40 uur in Zandvoort nemen.
Ik haalde het net, nauwelijks zat ik op mijn plaats of de trein vertrok.
Na de overstappen in Amsterdam-Sloterdijk en in Eindhoven was ik een half uur
eerder thuis dan de vorige keer (om 18:15 dus).
Mijn derde wandeling van Noordwijk aan zee naar Zandvoort aan zee.
(Het verslag van donderdag 2010-08-12.)
Op 12 augustus 2010 heb ik weer de wandeling naar Zandvoort gemaakt.
Die dag kon ik met mijn vrij-reizenkaart al vóór 9 uur vertrekken.
Deze keer moest ik via Amsterdam naar Leiden gaan i.v.m. werkzaamheden aan het
spoor bij Dordrecht.
In Leiden was buslijn 40 zó vol dat ik moest blijven staan,
maar halverwege de rit kwamen er alweer zitplaatsen beschikbaar.
Om ongeveer tien voor twaalf kwam ik aan bij het grafje van Rudy.
Daarop heb ik twee sierstenen neergelegd die ik van huis had meegenomen.
Daarna ben ik in de richting van de boulevard gelopen,
en op het terras van café Rosser heb ik een kop koffie en een uitsmijter
met kaas genomen.
Om 12:37 liep ik verder naar de boulevard, waar ik een opname van het
standbeeld van Koningin Wilhelmina gemaakt heb.
Het standbeeld van Koningin Wilhelmina op de boulevard in Noordwijk.
Achter het standbeeld heb ik de opgang naar het strand genomen, en ben ik
naar Zandvoort gegaan.
Nadat ik de paviljoens van Noordwijk gepasseerd was heb ik me op een rustig
plekje omgekleed en mijn zwembroek aangetrokken.
Zo ben ik verder doorgelopen tot aan het begin van het naaktstrand van de
Duindamseslag.
Daar verdween mijn zwembroek natuurlijk veilig in mijn rugzak.
Die middag was het eb, en het strand was goed begaanbaar.
Het nadeel was wel dat het strand zo breed was: als er een bord stond moest
ik een heel eind richting de duinen lopen om te zien wat er op stond.
Verder was het heerlijk wandelweer, het was half bewolkt, en ik had een lichte
bries achter.
Op de Duindamseslag was het vrij rustig, soms kwam ik een paar wandelaars
tegen.
Halverwege heb ik mijn rugzak bij een van de afvalcontainers achtergelaten
en ben ik de zee ingegaan.
Mijn bril had ik afgedaan, en bij zo'n container kon ik van uit de verte mijn
rugzak makkelijk terugvinden.
Er was wel een lichte branding, maar het water was lekker.
Ik ben zover de zee ingegaan dat ik tot mijn middel in het water stond,
en daar ben ik gaan zwemmen.
Weer terug op het strand ben ik verder gelopen, en bij het einde van het
naaktstrandgedeelte deed ik mijn zwembroek weer aan.
Na twee strandopgangen (de laatste is de Langevelderslag) kwam er al spoedig
een bord met "begin naaktstrand".
In ieder geval liep er een man in mijn buurt zo rond en heb ik zijn voorbeeld
gevolgd.
Ik heb nog even met hem staan praten en ik vertelde dat ik naar Zandvoort liep
vanaf Noordwijk, en dat ik al eerder op mijn wandeling zo gelopen had.
Op de Langevelderslag waren bijna geen mensen, en ik ben er even tegen de
duinen gaan rusten.
Daar nam ik de tijd voor wat opname's toen er toevallig iemand langsliep.
Van hem heb ik een opname gemaakt, en ik moest volledig (18x) inzoomen.
Een wandelaar op de Langevelderslag.6
Vervolgens heb ik wat opname's van mezelf gemaakt.
Even een pauze om met mijn rugzak te poseren.
Toen ik daarmee klaar was ben ik voor de tweede keer gaan zwemmen.
Daarna wandelde ik weer verder over de Langevelderslag naar Zandvoort.
Let óók op de fraaie wolkenpartij.
Later heb ik het bord "Einde naaktstrand" natuurlijk genegeerd,
en ben ik zo doorgelopen.
Toen er halverwege de paviljoens op het naaktstrand van Zandvoort een koele
wind uit zee begon te komen ben ik naar boven gelopen en heb ik mijn
dagelijkse kleren weer aangedaan.
Daarna had ik nog een half uur nodig om over het resterende strand en de
boulevard naar het station te gaan.
Gelukkig is dat gemakkelijk te vinden, en ook deze keer had ik nog maar heel
weinig tijd over om de trein van 16:20 te halen.
Blijkbaar had ik over de totale wandeling een half uur langer gedaan dan de
vorige keer.
Mijn vierde wandeling van Noordwijk aan zee naar Zandvoort aan zee.
(Het verslag van dinsdag 2010-09-21.)
Op disdag 21 september 2010 ben ik weer naar het grafje van Rudy gegaan,
en vervolgens ben ik over het strand naar Zandvoort gelopen.
Samen met Emilie vertrok ik die morgen met de trein naar Eindhoven om 09:20.
Die dag reisde ik bij de NS op saldo (met reductie).
Emilie ging door naar haar zuster in Amsterdam,
maar zelf nam ik de trein naar Den Haag, richting de zee dus.
De trein was die ochtend propvol, en moest ik tot Tilburg staan.
In Dordrecht stapte ik over op de trein naar Leiden,
nu was er wel voldoende zitplaats.
Met buslijn 40 ging ik vervolgens naar Noordwijk.
Die dag was het nogal mistig, maar juist toen de bus op het Picképlein
arriveerde begon de zon te schijnen.
De Zeemeermin op het Picképlein in Noordwijk.
Mijn zoon Léon vindt haar niet erg mooi,
maar dat is misschien juist het boeiende aan haar!
Let vooral op het kniegewricht in haar staart!
Een volgende keer zal ik proberen ook haar navel te fotograferen,
zij is tenslotte een placentaal zoogdier.
(Bij een later bezoek (2011-04-15) bleek zij echter geen navel te hebben,
in ieder geval was die niet zichtbaar.)
Na het bezoek aan het grafje van Rudy ben ik weer naar de boulevard gegaan.
Onderweg nam ik een kop koffie en een uitsmijter met kaas op het terras van
Café Rosser.
Deze keer was er ook veel ham bij,
en ik denk dat ze per abuis "Ham + Kaas" geserveerd hebben,
dit stond echter niet op de rekening.
Tegen één uur ging ik verder met mijn wandeling.
Op de boulevard nam ik een foto van de plaquette van het standbeeld van
Koningin Wilhelmina.
Er waren daar ook zandsculpturen, en sommige daarvan hadden een prijs gewonnen.
Aan het einde van de boulevard ging ik het strand op.
Nadat ik de laatste uitspanning gepasseerd was deed ik mijn kleren in mijn
rugzak en trok ik mijn zwembroek aan.
Het was die dag heerlijk wandelweer, met weinig wind.
De borden met "begin naaktstrand" waren blijkbaar alweer weggehaald,
en ook de afvalbakken waren er niet meer.
Op een gedeelte van de Duindamseslag waar bijna geen mensen meer waren
ontdeed ik mij van mijn zwembroek.
Gekleed in mijn streeploze bruin en mijn rugzak ben ik doorgelopen tot aan
de paviljoens van het naaktstrand van Zandvoort.
Bij de strandopgangen waar ik langs kwam waren maar een handjevol mensen,
en was het niet de moeite waard om mijn zwembroek aan te doen.
Het was daar dan wel formeel geen naaktstrand,
maar niemand stoorde zich aan mij.
Op de Langevelderslag (naaktstrand) ging ik even rusten.
Toen ik daar zat kwam er een vrouw met haar hond langs.
Ze liep daar wel te koop met haar kleren aan.
Dat was geen gezicht, bah,
en ze moest zich schamen!
Ze weet daarom ook niet wat ze heeft gemist (hahaha!).
Haar hond is niet zichtbaar op deze opname, die valt buiten beeld.
Even later ging ik de zee in om te zwemmen.
Weer bij mijn spullen plofte ik neer op het zand
dat aan mijn billen en handen kleefde.
Daarom ging ik nog even terug de zee in om het zand van mij af te spoelen.
Al verder lopend heb ik mij door de zon en de wind laten opdrogen.
Op de boulevard van Zandvoort heb ik op traditionele manier een haring gegeten
bij een visboer,
en kon ik de trein van 16:50 nemen.
In Amsterdam-Sloterdijk stapte ik deze keer niet over,
maar reed ik door naar Amsterdam.
Daar pakte ik tramlijn 1 naar Carole, Emilie haar zuster.
Emilie was er natuurlijk al, en het was er erg gezellig.
Later op de avond zijn we samen terug naar huis gegaan.
Mijn vijfde wandeling van Noordwijk aan zee naar Zandvoort aan zee.
(Het verslag van donderdag 2010-10-07.)
In verband met het seizoen zou deze dag waarschijnlijk de laatste gelegenheid
bieden om nog zo'n wandeling te kunnen maken.
Inderdaad bleek dat later ook het geval te zijn.
Omdat ik behalve
albinofobie
ook een lichte huidaandoening heb die de vorige keer
positief op zeewater reageerde vertrok ik die dag weer vroeg naar zee.
Ik wilde vóór 9 uur met de trein vertrekken,
en omdat ik op dat tijdstip nog niet mijn vrij-reizen kaart kon gebruiken
heb ik ingecheckt met mijn OV-Chipkaart (vol tarief dus).
Aangekomen in Eindhoven moest ik echter aan de achteruitgang uitchecken,
en toen ik op het perron kwam voor de trein richting Den Haag reed deze juist
voor mijn neus weg.
Ik nam toen de trein richting Schiphol, en ging ik via Utrecht naar Leiden.
Ik had toen 9 minuten vertraging t.o.v. mijn oorspronkelijke schema.
De aankomst was om 11:07 i.p.v. 10:58.
Dat scheelde dus maar één bus naar Noordwijk,
want die gaat ieder kwartier.
Na een kort bezoek aan het grafje van Rudy ben ik weer naaar Café Rosser
gegaan.
Daar waren echter alle tafeltjes gereserveerd voor een ministerie.
Maar de kelner verwees me naar een tafeltje op het terras aan de zijkant.
Daar nam ik weer een kop koffie en een uitsmijter met kaas.
Deze keer was er geen extra ham bij.
Om 12:37 (dat stond afgedrukt op het bonnetje wat ik kreeg)
vervolgde ik mijn wandeling naar Zandvoort.
Op de boulevard waren de zandsculpturen al weer weggehaald, hier en daar
was nog een vochtige zandplek.
Aan het einde ben ik het strand opgegaan.
Het was zeer mooi weer, maar het strand was niet druk met hier en daar
wat wandelaars.
Vlak voorbij het laatste strandpaviljoen heb ik mij van mijn kleding ontdaan,
en ben ik aan de eigenlijke wandeling begonnen.
Op het strand van de Duindamseslag ben ik de zee ingegaan om te gaan zwemmen
(ca 20 meter).
Het was goed zwemwater, en er was geen golfslag van betekenis.
Weer op de kant heb ik mijn rugzak weer omgehangen en ben weer verder gelopen.
Ik heb me daarbij zoals gewoonlijk niet afgedroogd, maar ik heb me aan de
wind laten drogen.
Bij de strandopgang van de Langevelderslag was ik natuurlijk nog geen borden
"einde naaktstrand" tegengekomen.
Er waren daar maar een paar mensen en heb ik me niet omgekleed.
Wel werd ik daar aangesproken door 2 dames (van ± 25 jaar)
die blijkbaar leden aan
gymnofobie,
want ze vroegen me of ik me zó gelukkig voelde.
Ik zei dat dat niet het geval was, maar dat ik het wel prettig vond om op deze
manier te wandelen.
"Maar iedereen kan U nu zo zien." dat stoorde me niet, en de meeste mensen
keken toch de andere kant op, vertelde ik.
Ze vroegen ook nog of ik wel meer zo liep, "af en toe wel" antwoordde ik.
Daarna zeiden we elkaar gedag, en gingen we ieder weer verder.
Ook op de Langevelderslag ben ik weer de zee ingegaan tot aan mijn middel,
maar ik ben daar niet gaan zwemmen.
Onderweg heb ik niet gerust, maar ben aan één stuk doorgelopen.
Blijkbaar was het bord dat de gemeentegrens van Zandvoort aangaf al weer
weggehaald,
want plotseling realiseerde ik me dat ik de paviljoens van Zandvoort
al weer dicht was genaderd.
Halverwege de paviljoens ben ik naar boven gelopen, en heb ik mijn kleren weer
aan gedaan.
Hiermee beëindigde ik de langste wandeltocht die ik zonder kleren heb
gemaakt.
Van tevoren wist ik natuurlijk niet of ik die tocht ononderbroken zo zou kunnen
doen.
Jammer is (achteraf een beetje dom dus!) dat ik de nummers van de begin- en
eindstrandpalen niet heb opgenomen,
dan had ik de lengte van deze wandeling nauwkeurig kunnen vaststellen.
Ik zal dat een eventuele volgende keer alsnog doen, en als ik van die
strandpalen opnames maak, dan heb ik gelijk de tijd erbij, en kan ik er aan
rekenen.
De lengte schat ik nu op ca 14 km.
Later bleek de gemeten afstand tussen de strandpalen 11,5 km te zijn.
Omdat ik nog verder doorliep tot halverwege de paviljoens voordat ik me
aankleedde wordt de totale zonder kleding afgelegde afstand 12 km.
Ik hoefde me nu niet te haasten,
en op de boulevard nam ik ruimschoots de tijd om een nieuwe haring te eten,
en wel op de traditionele manier.
Ik ben tenslotte een geboren Scheveninger!
Op het station had ik ruim de tijd om wat uit te rusten voordat de trein van
16:20 er aan kwam.
De treinreis verliep verder normaal, en om 18:45 was ik weer thuis.
Onderweg op het strand kreeg ik wat last van mijn linkervoet.
Bij thuiskomst had ik een dikke enkel, en de volgende dag was hij ook paars.
Blijkbaar had ik de boel een beetje geforceerd.
Mijn wandeling op 15 april 2011 naar Katwijk.
Op vrijdag 15 april ben ik weer naar het grafje van Rudy gegaan.
Hij zou die dag 65 jaar geworden zijn.
Ik vertrok om 09:20 met de trein, en ik reisde op saldo.
Met buslijn 40 vanaf Leiden ging ik naar de begraafplaats.
Daar was juist een begrafenis aan de gang met veel belangstellenden.
Via de Erasmusweg ben ik naar het strand gelopen, en over het strand ging ik
naar Katwijk.
Aan het uitwateringskanaal ligt het Hotel Savoy.
Daar werden destijds de afscheidsfeesten gehouden van de dienstplichtigen
van het zenderpark die afzwaaiden uit militaire dienst.
Zelf heb ik, samen met nog 3 anderen, daar ook mijn afzwaaien gevierd.
Het was heerlijk weer toen ik daar aankwam, en ik heb op het terras een kop
koffie en een boerenommelet genomen.
Ik zat daar in mijn overhemd, want mijn jasje en trui had ik al op het strand
uitgedaan.
Vlak bij het Savoy Hotel ligt de Jan Tooropstraat,
en als ik in Katwijk ben neem ik altijd een kijkje,
want ik had daar destijds een vriendin wonen.
Zij woont daar nu niet meer, en ik weet ook niet wat er na ruim 40 jaar
van haar geworden is (ze moet, indien nog in leven, nu in de 60 zijn).
Het huis waarin zij woonde maakt nu onderdeel uit van hotel Tamalone.
Het hotel.
Zij woonde op nr 4a, de rechter deur van de twee in het midden.
De witte deur achter de auto is nr 4b.
Opname: 2006-01-19.
Via de boulevard liep ik naar de duinen aan de zuidkant.
Na het bezoek aan het zenderpark ben ik niet doorgelopen naar de volgende
strandopgang zoals ik eerst van plan was,
maar heb ik de opgang tegenover de camping genomen.
Daarvan was het prikkeldraad op sommige stukken onderbroken, en kon ik
op het terrein komen van het voormalige zenderpark.
Natuurlijk heb ik daar even rondgelopen,
en heb ik op een duintop gestaan waarvan ik het vermoeden heb dat daaronder
de zenderkamer lag.
Dat mocht uiteraard allemaal niet, maar ik doe wel eens meer dingen die niet
helemaal mogen.
Via het strand ben ik naar het Vuurbaakplein gelopen, en met bus 37
(die stond daar klaar) ben ik naar het station van Leiden gereden.
Normaal neem ik bus 36, maar die stond er niet, en nu reed ik een keer een
andere route.
In Leiden kon ik de trein van 15:34 nemen naar Den Haag (HS),
en via 2 overstappen was ik om 17:45 thuis.
Mijn wandeling op donderdag 30 juni 2011 naar Katwijk.
Op deze donderdag vertrok ik weer met de trein naar Leiden,
en ik reisde op mijn vrije reisdag.
Helaas kwam de trein 5 minuten te laat in mijn woonplaats aan,
en daardoor miste ik de trein van Eindhoven naar Dordrecht.
Daarom nam ik de trein naar Alkmaar, en kon ik in Utrecht nog net de
aansluiting van 10:26 naar Leiden nemen.
Nu kwam ik daar zelfs eerder aan dan mijn oorspronkelijke planning.
Met bus 40 ging ik vervolgens naar Noordwijk.
Aangekomen op het Picképlein heb ik de hr Steenvoorde opgebeld
om elkaar op het kerkhof te ontmoeten.
Hij had mijn beschrijving van de kindergrafjes op het internet gevonden,
en kontakt met mij opgenomen.
De dochter van zijn vrouw, Sandra, ligt elders op het kerkhof begraven,
en zij vroegen mij of ik een foto van haar graf op de website wilde plaatsen.
We kwamen ongeveer tegelijkertijd bij de ingang aan, en zijn eerst
naar het graf van Sandra gegaan.
Daarna hebben we het grafje van Rudy bezocht, en de hr Steenvoorde vertelde mij
allerlei bijzonderheden over het kerkhof en Noordwijk.
Daarna ben ik over het strand op mijn blote voeten naar Katwijk gelopen,
en op het terras van het Savoy-hotel heb ik een kop koffie en een ommelet met
champignons genomen.
Daarna over de boulevard en het wandelpad aan de zuidkant naar het zenderpark,
en vervolgens heb ik de volgende strandopgang beklommen.
Daar bleek de zee wat te ruw om te gaan baden,
en er stond ook een iets te koude wind.
Wel heb ik even pootje gebaad (ge pootje baad ?) met opgestroopte broekspijpen.
Ik ben vervolgens op blote voeten over het strand naar het Vuurbaakplein
gelopen om bus 36 naar Leiden te nemen.
Om ~18:15 uur was ik weer thuis.
Mijn wandeling op dinsdag 16 augustus 2011 naar Zandvoort.
Op dinsdag 16 augustus 2011 vertrokken Emilie en ik met de trein,
Emilie naar haar zuster in Amsterdam, en ik naar Noordwijk.
De trein van Eindhoven naar Dordrecht was erg druk,
maar ik kon nog net een zitplaats bemachtigen.
Er moesten veel mensen blijven staan.
In Leiden had ik een vlotte aansluiting met buslijn 40, en om ca 12:10 uur
arriveerde ik bij het grafje van Rudy.
Na een kort bezoek ben ik teruggelopen naar het Picképlein,
daarbij passeerde ik weer de zeemeermin.
Zij was nu rijkelijk voorzien van twee enorme bakken met bloemen die
vóór haar stonden.
Als ik langs haar loop aai ik altijd even haar staartvin,
dus ook nu weer.
Helaas zit die te hoog om er kusjes op te geven (ik heb nog nooit een
zeemeermin gekust, hoe zou dat zijn?), hahaha!
Daarna heb ik bij café Rosser weer
een uitsmijter met ham + kaas genomen met een kop koffie.
Om 13:05 (stond op het bonnetje) begon ik aan mijn wandeling langs de boulevard
richting Zandvoort.
Aan het einde ben ik het strand opgegaan en heb ik daar meteen mijn schoenen
en kousen uit gedaan.
Het was die dag goed wandelweer, veel zon met een enkel wolkje.
Wel stond er een flinke bries die gelukkig van achteren kwam.
Er was een matige golfslag, en hoewel ik 2 keer heb gebaad ben ik die dag niet
gaan zwemmen.
Het was eb, en het zand was goed hard, prettig om er met je blote voeten
overheen te lopen.
Bij strandpaal 80.250 (om 13:24), even voorbij het laatste paviljoen,
heb ik mijn kleren in mijn rugzak gedaan (gepropt dus) en mijn zwembroek
aangetrokken.
Gehuld in rugzak en zwembroek ben ik zo verder gelopen tot aan het bord dat
het begin van het naaktstrand aankondigde.
Zo'n 100 meter vóór dat naaktstrandbord stonden 3 jonge meiden
met een pony,
en juist toen ik me van mijn zwembroek wilde ontdoen kwam er van de andere
kant nog een meisje aanrijden, maar ik had geen zin om te wachten tot ze
voorbij was om mijn zwembroek uit te doen.
Ik weet niet of die zich aan mijn gedrag stoorde maar dan had ze maar
geen naaktstrand op moeten gaan.
Het is me trouwens onduidelijk of ponyrijden daar is toegestaan.
Als dat wel zo is, dan is daar tevens een mooie gelegenheid om
daar bloot op een pony te rijden, daar schijnt interesse in te zijn op het web.
En natuurlijk had ik het wel leuk gevonden als de dames dat zo hadden gedaan.
Later werd ik nog een paar maal gepasseerd door de verschillende rijdsters
van het groepje, jammer genoeg in ruiterkleding.
Een eindje verder ben ik die dag voor het eerst de zee in gegaan om
me af te spoelen en het zeewater in mijn huid te masseren.
Aan het einde van het naaktstrand heb ik mijn zwembroek weer aangedaan.
Het was die dag drukker op het strand dan ik gewend was, maar het was nergens
te druk naar mijn zin.
Het was tenslotte half augustus, en bij normaal zomerweer is het natuurlijk
nog veel drukker.
Nu waren er overal wel een paar mensen, maar alleen bij de strandopgangen
was het wat drukker.
Bij een van de strandopgangen van de Langevelderslag werd veel gekitesurfd.
Er was daar ook een hele klas kitesurfsters (alleen vrouwelijk)
die daar les kregen van een instructeur.
De opname toont een gedeelte van de klas.
Opname: Hans (mobiel), 2011-08-16.
Op het naakstrand van de Langevelderslag heb ik natuurlijk mijn badkleding
weer aangepast.
Bij strandpaal 73.500 (om 14:45) ben ik even gaan rusten en ben ik voor de
tweede keer de zee ingegaan.
Weer terug bij mijn spullen ben ik op mijn handdoekje gaan zitten om
te voorkomen dat er zand aan mijn billen kleefde.
Daarna ben ik verder gelopen tot aan de grens van Zandvoort.
Daar stonden veel borden.
Zo te zien staan ze schots en scheef.
Verderop passeerde ik een bloot iemand langs de waterlijn.
Eerst kon ik niet zien wat het was (man/vrouw),
maar dichterbij bleek het een wat oudere "Beach Babe" (~80jr) te zijn,
die schelpen verzamelde.
Haar vrouwelijke rondingen hadden niet meer de oorspronkelijke vorm,
vandaar dan ook mijn verwarring.
Ze groette me vriendelijk toen ik op een paar meter afstand langs haar liep,
het leek me een lieve vrouw.
Ze voelde zich prettig zo in haar blote vel.
Bij strandpaal 68.750 (om 15:57), vlak voor de eerste strandpaviljoens heb ik
mijn kleren weer aangetrokken en ben ik op blote voeten naar de eerste
strandopgang gelopen.
Daar heb ik ook mijn kousen en schoenen aangedaan.
Naar het station is het dan nog een flinke tippel,
de afstand valt altijd tegen, en aan het einde wan mijn wandeling is dit het
moeilijkste stuk.
Maar ik hoefde geen rekening te houden met de treinvertrektijden.
Per uur vertrekken er 4 treinen, en twee ervan rijden door naar Amsterdam.
De andere twee gaan niet verder dan naar Haarlem.
Deze keer heb ik in Zandvoort géén haring gegeten.
Om 16:50 had ik een trein rechtstreeks naar Amsterdam,
want daar ging ik met tramlijn 1 naar Emilie haar zuster Carole.
Emilie was daar al de hele middag,
en na een uurtje zijn we
lekker gaan eten op het terras van een restaurant in het Vondelpark.
Na afloop zijn Emilie en ik met de tram en trein naar huis gegaan,
ongeveer 23:50 uur waren we weer thuis.
Afgelegde afstanden:
Vanaf het Picképlein naar de Algemeene begraafplaats, vervolgens naar
café Rosser schat ik op 2 km.
Over de afstand naar paal 80.250 heb ik 19 minuten gedaan,
dus ook weer 2 km.
Tussen paal 80.250 en paal 68.750 liggen 11.5 km.
Dit is de afstand die ik in "badkleding" heb afgelegd.
Verder zijn er nog eens 3,5 km naar het station in Zandvoort.
Het totaal komt dan op 19 km.
Als ik de afstand van huis naar het station heen en weer meereken, dan wordt de totale afstand 20 km.
Mijn wandeling op donderdag 13 oktober 2011 naar Katwijk.
Deze dag vertrok ik om ca. 09:20 uur uit mijn woonplaats met de trein, en ik
maakte gebruik van mijn vrij-reizenkaart.
De treinreis naar Leiden verliep normaal, en met buslijn 40 ging ik weer
naar het Picképlein.
Na een kort bezoek aan het grafje van Rudy ging ik over de Erasmusweg naar een
strandopgang aan de zuidkant van Noordwijk.
Nadat ik mijn jasje en kousen en schoenen had uitgedaan liep ik over het
strand naar het uitwateringskanaal in Katwijk.
Het was heerlijk wandelweer, veel zon met 15°C, bijna geen wind en
veel hard zand.
Het kanaal was ook deze keer niet doorwaadbaar, dat heb ik slechts
éénmaal mogen meemaken.
Daarom deed ik mijn kousen en schoenen aan, want ik moest nu over de
weg lopen om bij Hotel Savoy te komen.
Mijn jasje deed ik pas aan op het station in Leiden.
Na een kop koffie en een ommelet met champignons wandelde ik verder over de
boulevard.
Het hotel Tamalone in de Jan Tooropstraat werd flink verbouwd,
het naambord was er af, en ik denk dat er nu een andere bestemming voor is.
Ze waren er de vorige keer dat ik daar ging kijken (30 juni) ook al aan bezig.
Verder wandelend kreeg ik steeds minder zin om nog naar het zenderpark
heen en weer te gaan,
ik werd ook een beetje moe.
Toen ik op het Vuurbaakplein bus 37 naar Leiden zag staan was mijn besluit
gouw genomen, en via 2 overstappen in Dordrecht en Eindhoven was ik nu om ca
16:45 uur weer thuis.
Mijn wandeling met Emilie op donderdag 2012-05-10 naar Katwijk.
Op donderdag 10 mei 2012 zijn Emilie en ik weer naar het grafje van Rudy
gegaan.
Het zou die dag regenachtig zijn, maar we hebben het er toch op gewaagd.
Emilie had een paraplu meegenomen, daarom hadden we dus geen regen.
Op het Picképlein kwamen we weer langs de zeemeermin,
en Emilie was zo vriendelijk om daar voor mij te poseren.
Ik vertelde dat ik altijd haar staartvin even aanraakte, dat deed ik nu ook weer.
De grote bloembakken waren nu nog niet geplaatst.
Na het bezoek aan het grafje zijn we via de duinen naar Katwijk gelopen,
en zijn deze dag i.v.m. de nattigheid niet op het strand geweest.
Het werd deze keer voor het eerst géén strandwandeling.
In Hotel Savoy aan het afwateringskanaal hebben we binnen wat gegeten en
gedronken.
We waren daar trouwens de enige gasten,
en even ná 14:14 (dat stond op het
bonnetje dat we kregen) gingen we weer verder.
Het hotel Tamalone in de Jan Tooropstraat (Katwijk) zag er uit alsof het
omgebouwd was tot een normale woonbestemming.
We zijn verder over de boulevard naar het Vuurbaakplein gegaan
waar we bus 36 naar Leiden namen.
Om ca 17:45 waren we weer thuis.
Mijn wandeling op donderdag 2012-07-05 naar Zandvoort.
Toen ik die dag even na 9 uur van huis vertrok wist ik nog niet wat het die dag
voor wandeling zou worden: Naar Katwijk of naar Zandvoort.
Om ca 12:15 kwam ik aan bij het grafje van Rudy, en na een kort bezoek bleek
dat het behoorlijk wandelweer was, het werd dus Zandvoort!
Eerst heb ik op het terras van café Rosser een kop koffie en een uitsmijter
met kaas+ham genomen, en om ca 13:06
(zie het bonnetje)
ben ik aan de wandeling begonnen.
Op de boulevard was men bezig om een Beachvolleybal-arena op te zetten,
en wel onder het toeziend oog van Koningin Wilhelmina.
Aan het einde van de boulevard ben ik het strand opgegaan, maar ik ben in
mijn dagelijkse kleding verder gewandeld tot aan paal 80.00 om me uit te kleden.
Dit was dus een paal verder dan de vorige keer,
en ben ik gekleed in mijn zwembroek door gelopen.
Na 500m (paal 79.500 dus) begon het naaktstrand van de Duindamseslag,
daar ben ik natuurlijk in passende kleding (uitsluitend in rugzak)
verder gelopen,
en ben ik even verderop de zee ingegaan om wat te badderen.
In dit gedeelte was het niet druk,
omdat het zo bewolkt was kwam ik maar een enkele wandelaar tegen.
Aan het einde van het naaktstrandgedeelte (bij paal 78.000,
deze is niet van het paalnummer voorzien) deed ik mijn zwembroek natuurlijk
weer aan.
Even verder waren er op het strand geen mensen meer,
en heb ik nog even in mijn streeploze bruin gelopen.
Net toen ik bijna 500 meter verder mijn zwembroek weer had aangedaan passeerde
mij van achteren een politieauto.
Op de eerste opgang van de Langevelderslag stond een feesttent met een heleboel
mensen en muziek, een bedrijfsuitje, denk ik.
Onderweg begon het af en toe zachtjes te regenen, maar ik werd er niet nat van.
De opvouwbare paraplue die ik van Emilie had geleend,
en die onderin mijn rugzak paste,
heb ik dan ook niet gebruikt.
Het was die dag wel veel warmer dan ik op mijn vorige tochten gewend was.
Op het naaktstrand van de Langevelderslag begon de zon te schijnen,
en kreeg ik het goed warm, ondanks dat ik natuurlijk luchtig gekleed was.
Ik werd ook flink moe, en ik ben een paar keer gaan rusten onderweg.
Ook ben ik nog een keer de zee ingegaan, en terwijl ik op een zandbank
(onder water dus) uit zat te rusten wandelde er een
dame langs over het strand.
Nadat ik weer verder liep draaide ze zich om en passeerden we elkaar.
Vlak voordat de paviljoens van Zandvoort begonnen heb ik me aangekleed.
Op de boulevard kreeg ik het erg heet, en begon ik langzamer te lopen.
Er was ook nergens een watertappunt te vinden.
In de kiosk van het station heb ik een fles water (0,75 liter á 2,7 €)
gekocht, en kon ik de trein van 17:10 naar Sloterdijk nemen.
De fles water heb ik in de trein opgedronken, en om 19:45 was ik weer thuis.
Daar heb ik me eerst van mijn kleding ontdaan en heb ik onder de douche
het zand en het zout van me afgespoeld voordat ik schone kleren aantrok.
Omdat Emilie bij haar zuster in Amsterdam was ben ik bij de chinees (Azië)
champignonsoep en een Foe Young Hai met krab gaan eten.
Als drank nam ik een glas rode Martini (ditkeer met ijs!) en een glas witte,
zoete wijn.
Mijn wandeling op donderdag 2012-08-16 naar Katwijk.
Deze dag kon ik op mijn vrij-reizenkaart een trein eerder naar Eindhoven nemen,
en kwam ik ook een half uur eerder aan op de Algemene Begraafplaats in
Noordwijk.
Van huis had ik mijn snoeischaar meegenomen om wat overtollige begroeing op het
grafje van Rudy weg te halen.
Dit gold ook voor het "Elfde grafje" wat ik de vorige keer had ontdekt.
Via de Eramusweg ben ik naar de zuidboulevard gelopen, en die heb ik gevolgd
tot aan het einde waar ik het strand op ging, richting Katwijk.
Met mijn schoenen aan ging ik naar Hotel Savoy, daar nuttigde ik een
ommelet met champignons, en een kop koffie.
Via de boulevard ging ik naar het zenderpark.
Daar heb ik weer een opname van de ingang gemaakt, maar nu zonder mezelf er op.
Op het asfalt staat nu in verf: 'VERVALT'.
Mogelijk duidt dit er op dat het stukje asfalt (het laatste overgebleven
stukje van het zenderpark) wordt verwijderd.
Jammer dus, ik ben benieuwd.
Vervolgens liep ik door naar de volgende strandopgang.
Ik moest daar wel flink klimmen!
Aan de linkerkant van de opgang vond ik een rusig plekje waar ik me van mijn
kleding heb ontdaan.
Die dag had ik ook niet veel kleding aan,
ik was gekleed in een blouse met korte mouwen, korte broek en kousen en
schoenen.
Een jasje had ik niet meegenomen, evenals mijn zwembroek,
anders werd die toch maar nat!
Het is daar een gedoogd naaktstrand,
en vooral de ongedwongen sfeer viel me daar op.
Er was dan ook een mooie gelegenheid om mijn streeploze bruin eens aan anderen te laten zien.
Daarmee en met mijn trouwring ben ik de zee ingegaan om daar een paar minuten af te koelen.
Weer aangekleed ben ik op mijn blote voeten over het strand naar de
boulevard terug gelopen,
daar heb ik ook mijn kousen en schoenen aangedaan.
Op het Vuurbaakplein moest ik ongeveer 15 minuten op bus 36 wachten naar
Leiden CS.
Daar hadden sommige treinen vertraging maar ik arriveerde nog goed op tijd op
het station Den Haag HS om de gewenste trein naar Eindhoven te halen.
Daar wachtte mij echter een teleurstelling:
de trein naar mijn woonplaats stond er wel, maar hij reed niet.
Dat betekende dus een half uur wachten, gelukkig was ik nog wel op tijd (18:45)
thuis voor het avondeten.
Had ik dat maar geweten, dan had ik nog een half uur langer aan het strand
kunnen blijven.
Het was goed zomerweer, en bij de strandopgangen was het flink druk met
badgasten.
Voor de zekerheid had ik een fles water meegenomen,
maar ik had geen last van de warmte, en ik kreeg geen grote dorst onderweg.
De fles kon na thuiskomst weer ongeopend de koelkast in.
Mijn wandeling op donderdag 2012-10-11 naar de Duindamseslag.
Om de volgende dag vroeg met de trein te kunnen vertrekken had ik vantevoren
een elektronisch kaartje bij de NS gekocht.
Achteraf bleek dat voor niets te zijn, want bij aankomst op het station stonden
daar verdacht veel mensen op het perron.
Het bleek dat er die morgen geen treinen gereden hadden,
er werd omgeroepen dat de eerstvolgende over "10 minuten" zou vertrekken.
Inderdaad verscheen er na zo'n kwartier een trein,
en wonder boven wonder was die niet propvol zoals ik verwachtte,
maar konden we er allemaal nog in.
Hij vertrok om 09:03, en reed onderweg ook nog stapvoets.
Voor het station Eindhoven stond hij zelfs een tijd stil.
Uiteraard miste ik dus mijn aansluiting richting Dordrecht.
Het was al zo laat dat ik maar gewoon op de volgende trein heb gewacht,
en niet via Schiphol o.i.d. ben gegaan.
De rest van de rit met het O.V. verliep verder voorspoedig.
Aangekomen bij het grafje van Rudy bleek de steen van zijn
buurmeisje
(links van Rudy) te zijn verwijderd, het grafje van Rudy lag er goed bij.
Daarna ben ik naar café Roser gegaan om daar weer een kop koffie te nemen
en een uitsmijter met ham + kaas.
Vervolgens ben ik naar de Noordboulevard gelopen, en aan het einde ben ik het
strand op gegaan.
Het was op dat moment vloed, maar er was goed wandelzand.
Er waren flink wat strandbezoekers die van het mooie weer genoten.
Ik ben doorgelopen tot even voorbij paal 79.500 waar het naaktstrand van de
Duindamseslag begon.
Deze keer stond het bord dat het begin van het naaktstrand aangaf er nog,
bij mijn vorige wandelingen waren de borden al in september weggehaald.
Na even te hebben uitgerust heb ik me van mijn kleding ontdaan,
en ben ik gaan baden.
Behalve in mijn integrale bruin en trouwring was ik gekleed in een pleister
die ik twee dagen geleden gekregen had bij de griepprik voor ouderen.
Toevallig waren er terwijl ik in zee was weinig voorbijgangers.
Het water was nog niet flink afgekoeld, het was er goed uit te houden,
en na zo'n 5 minuten ben ik weer het strand opgegaan.
Ik heb nog even in de zon gezeten en even later heb ik me
afgedroogd met een handdoekje wat ik bij me had.
In mijn dagelijkse kleren ben ik weer teruggelopen om bus 40 op het
vuurtorenplein te nemen.
De bus en treinritten verliepen voorspoedig, en om 17:15 was ik weer thuis.
Deze keer was het dus een wat kortere wandeling.
Mijn wandeling op woensdag 2013-04-17 met Peter naar Katwijk.
Die dag zouden Peter en ik samen naar het grafje van Rudy gaan.
We hadden afgesproken dat we elkaar op het perron van Delft zouden treffen,
om daarna (om 11:05 uur) met de trein naar Leiden te gaan.
Dit verliep niet helemaal soepel,
bij de halte van de Laan Van NOI bleef de trein een tijd stilstaan i.v.m een defecte deur.
Daarom hadden we in Leiden bus 20 die om 11:49 van de noordzijde/UMC vertrok,
de bedoeling was om de bus een kwartier eerder te nemen.
Om ca 12:30 uur kwamen we bij het grafje van Rudy aan.
Peter bij het grafje van Rudy.
Het grafje van Annie Bosma was sinds mijn laatste bezoek niet beroerd.
Vervolgens zijn we eerst bij café Rosser een uitsmijter met ham + kaas gaan eten.
Om 13:25 uur (dit stond op het bonnetje) rekenden we af
en begonnen we aan onze wandeling naar Katwijk.
Het was lekker weer, maar er stond aan het strand wel een zeer stevige bries pal tegen.
Op de boulevard in Katwijk hebben we dan ook een kwartiertje zitten uitrusten op een bankje.
Hier zit Peter uit te rusten op een bankje,
vlak bij de Jan Tooropstraat op de boulevard in Katwijk.
Daarna zijn we doorgelopen om op het Vuurbaakplein bus 37 terug naar Leiden te nemen.
Daar stapten we op de trein naar Delft, waar ik overstapte op de trein naar Eindhoven.
Die reed onderweg soms erg langzaam, en kwam daardoor net te laat in Eindhoven aan.
Maar de trein naar mijn woonplaats stond er gelukkig nog,
blijkbaar was die ingeseind om nog even te blijven wachten.
Om ca 17:45 uur was ik weer thuis.
Mijn wandeling van disdag 2013-07-30.
Deze dag zou er een onderbreking zijn in het hete zomerweer, een mooie wandeldag hoopte ik.
Hij begon al met vertraging van alle 3 de treinen die ik 's-morgens had,
maar ik miste er geen een.
In Leiden bleek de bushalte van lijn 20 te zijn verplaatst, en de bus die ik zou nemen verscheen niet.
De volgende bus had 10 minuten vertraging, daardoor kwam ik 25 minuten te laat bij de begraafplaats waar ik een
afspraak had met de hr Steenvoorde.
Daarna wandelde ik over het strand naar Katwijk, en vlak voor Hotel Savoy begon het lichtjes te regenen.
Na een kop koffie en een ommelet met champignons genuttigd te hebben wandelde ik weer verder over de boulevard
richting Vuurbaakplein.
Onderweg werd ik echter overvallen door een pittige regenbui, en ondanks dat ik tegen een gebouw kon schuilen werd ik flink nat.
Op het Vuurbaakplein wilde ik de eerste de beste bus "weg uit Katwijk" nemen, maar toen de bus naar Den Haag CS kwam hield het op met regenen.
Omdat de volgende bus naar Leiden na nog eens 50 minuten kwam (om 15:25) had ik de gelegenheid om nog even naar het zenderpark heen en weer te gaan.
Daar bleek het fietspad opnieuw geasfalteerd te zijn, er was een nieuwe laag over de oude heen gelegd.
Het stukje oprit dat er nog was bleef daarbij onaangeroerd.
Zo ziet de oprit naar het zenderpark er nu uit.
Het fietspad is nat van de regen.
Die dag was er geen tijd meer om te gaan baden, het weer was er trouwens ook niet naar.
Ik was op tijd terug op het Vuurbaakplein, en de treinreis naar huis (overstappen in Delft) verliep vrij normaal.
Wel hadden alle treinen weer enige minuten vertraging.
Om 18:15 was ik weer thuis.
Mijn wandeling op disdag 2013-09-03.
Op deze dag was ik van plan om weer eens naar Zandvoort te lopen,
en om vóór 9 uur met de trein te kunnen vertrekken had ik de dag vantevoren
een elektronisch kaartje bij de NS gekocht voor het eerste stukje naar Eindhoven.
De treinreis verliep voorspoedig met overstappen in Eindhoven en Delft.
Op het laatste station heb ik de 'nieuwe' wifi kunnen uitproberen met mijn HTC-Wildfire.
Het beste kan je daartoe bij het hoofdgebouw gaan staan, het werkte naar verwachting.
Je moet alleen eerst 'inloggen' om je bekend te maken.
In de trein vanaf Eindhoven was er geen wifi, wel had ik dat even vanuit een trein die naast me reed.
Ook kwam ik onderweg allerlei netwerken met grappige namen tegen, b.v. 'Netwerk van je moeder'.
Buslijn 20 in Leiden was nu keurig op tijd, en om ca 11:40 uur was ik bij het grafje van Rudy.
Daar wilde ik eerst een voetprint (=foto met coördinaten) maken met de HTC,
maar de GPS ontvanger kreeg ik niet aan de praat.
Toen heb ik maar een 'gewone' opname met mijn camera gemaakt.
Daarna ben ik bij café Rosser weer een ommelet met ham + kaas en een kop koffie gaan nuttigen.
Om ca 12:30 uur begon ik op de Noordboulevard aan de eigenlijke wandeling.
Op het strand ben ik met kleren aan doorgelopen tot aan het bord dat het begin van het naaktstrand van de Duindamseslag aangaf.
Daar heb ik mij van al mijn kleding ontdaan, en uitsluitend gehuld in rugzak, bril en trouwring heb ik mijn wandeling vervolgd.
Het was die dag heerlijk wandelweer, ik had een zéér lichte bries achter, de temperatuur was goed, en het zand hard.
Omdat ook de zon niet te fel scheen was het ideaal om zo naar Zandvoort te lopen.
Ongeveer halverwege heb ik mijn rugzak afgedaan, en ben ik gaan baden.
Ook mijn bril had ik op de kant achtergelaten, want ik had reeds ervaring met het verliezen van mijn bril in zee.
Het was niet druk, maar er waren overal wel wat mensen te zien op het hele traject.
Het naaktstrand van de Langevelderslag was blijkbaar ingekort aan de kant van Zandvoort,
want aan het einde was de gemeentegrens nog lang niet in zicht.
Zoals gewoonlijk trok ik me daar van het bord voor wat betreft kleding niets aan.
Toen ik bij de gemeentegrens aankwam bleken de borden vernieuwd te zijn.
Even verder ben ik even gaan rusten, en heb ik voor de tweede keer gebaad.
Halverwege de paviljoens heb ik mijn dagelijkse kleren weer aangetrokken,
en toen ik op de boulevard aankwam bleek het al 15:45 uur te zijn.
Dat werd dus flink doorstappen om de trein van 16:09 te halen.
Ik wist ook niet precies uit mij hoofd hoe laat die ging,
maar om daar achter te komen had ik mijn rugzak af moeten leggen,
op het papiertje moeten kijken, en mijn rugzak weer moeten omhangen.
De tijd die dat zou kosten kon ik beter besteden aan dóórlopen!
Een paar minuten na 16 uur kwam ik aan bij het station,
en eenmaal gezeten bleek ik nog zo'n 4 minuten over te hebben.
De treinreis tot Eindhoven met een overstap op Amsterdam-Sloterdijk verliep volgens het boekje,
maar aangekomen op het perron voor de trein naar huis bleek die van een ander perron te vertrekken.
Hij kwam ook nog eens 5 minuten te laat, en moest ik staan.
Ik kreeg nog een zitplaats van een dame aangeboden, maar
daarvan heb ik geen gebruik gemaakt.
Ze dacht zeker dat ik een oude man was (hahaha!).
Om 18:50 uur was ik weer thuis.
Mijn wandeling op dinsdag 2013-10-22 naar de Duindamseslag.
Op deze mooie dag reisde ik voor het eerst op mijn electronische dagkaart.
Het zou die dag zeer warm worden en inderdaad werden er op verschillende plaatsen temperatuurrecords gebroken voor deze datum.
In Leiden was de bushalte tijdelijk opgeheven, ik moest nu aan de voorkant van het station de bus nemen.
Toen ik weer aan de andere kant van het station aankwam was mijn bus alweer weg en moest ik de volgende nemen.
Ik denk dat ik voortaan altijd maar de bus aan de voorkant van het station neem.
Ongeveer halverwege deze rit stopte de bus en werd aan de passagiers medegedeeld dat ze uit moesten checken, omdat dat verderop niet meer kon.
De bus reed verder zijn normale route, en op de afrekening stond inderdaad een kleiner bedrag dan anders.
Op de begraafplaats in Noordwijk bleek er bij de 10 kindergrafjes een nieuw monument bijgeplaatst te zijn.
Het is een fraai houten kruis voor een meisje dat in 1970 was overleden.
Bij café Rosser nam ik weer een uitsmijter met kaas+ham, en daarna ben ik
over de Noordboulevard naar het strand van de Duindamseslag gelopen.
Na paal 79.500 ben ik gestopt om uit te rusten.
De borden die het begin van het naaktstrand aangaven waren alweer weggehaald.
Omdat het daar vrij druk was met wandelaars had ik die dag geen zin
om in mijn gebruikelijke badkleding de zee in te gaan.
Om ca 13:50 uur ging ik weer terug, en nam ik op het Vuurtorenplein bus 20 (14:28).
Ik was vrij vroeg thuis om ~17:20 uur.
Mijn wandeling op donderdag 2014-03-06 naar het zenderpark.
Op deze lentedag besloot ik weer eens om naar Noordwijk en Katwijk te gaan.
De treinreis verliep normaal met overstappen in Delft.
De bus naar Noordwijk nam ik in Leiden aan de voorkant van het station.
Over de begraafplaats in Noordwijk waren geen bijzonderheden te melden, en na het bezoek daarvan nam ik de Erasmusweg naar de zuidboulevard.
Tijdens de strandwandeling naar Katwijk bleek dat men daar bezig was om de kust te verbeteren, er werd vóór de boulevard een dijk aangelegd met een
parkeergarage eronder.
Ook het afwateringskanaal ging flink op de schop.
In het Hotel Savoy nam ik weer een ommelet met champignons en 2 kopjes koffie.
Omdat het strand niet toegankelijk was ben ik via de boulevard naar het voormalige zenderpark gelopen.
Daar was weinig veranderd, alleen het opschift op de oprit "vervalt" was nu bijna niet meer leesbaar.
De oprit zoals die er nu uitziet.
Op deze dag (6 maart), 46 jaar geleden, pakte ik hier in het zenderpark mijn plunjebaal in en ging ik met het Volkswagenbusje
naar de Alexanderkazerne om daar af te zwaaien.
Het was dus een historische dag!
Daarna ben ik doorgelopen, en ben ik via de volgende strandopgang het strand opgegaan.
Met bus 38 vanaf het Vuurbaakplein ben ik naar Leiden gegaan,
en vervolgens met de trein via Den Haag CS (het Staatsspoor dus) naar huis.
Om 18:45 was ik weer thuis.
Mijn wandeling op donderdag 2014-04-17.
Eerst wilde ik op 15 april (de geboortedag van Rudy) naar Noordwijk gaan,
maar op de 17-de was het veel beter weer.
Na een normale trein en busrit arriveerde ik om ca 12.00 uur bij het grafje van Rudy.
Opvallend was, dat de bus nu langs het kerkhof reed, i.p.v eerst er omheen.
Waarschijnlijk is dit i.v.m. wegwerkzaamheden een tijdelijke maatregel.
Na de strandwandeling naar Katwijk heb ik in Hotel Savoy een uitsmijter met ham + kaas gegeten.
Daarna ben ik via de boulevard naar het Vuurbaakplein gelopen.
Onderweg bekeek ik de kustwerken, die zijn bijna klaar, maar aan de ondergrondse garage werd nog stug doorgewerkt.
Ook de vernielde voetgangersbrug werd weer opgebouwd, daar was een zandwagen tegenaan gereden met zijn laadbak omhoog.
Zo'n zandwagen wordt tegenwoordig een 'dumper' genoemd.
Daar kan zo'n voetgangersbrug natuurlijk niet goed tegen.
In totaal zijn er 3 tijdelijke voetgangersbruggen.
1 De nieuwe voetgangersbrug in aanbouw.
2 Uitzicht van de middelste brug naar het noorden.
3 Idem naar het zuiden.
Omdat er op het Vuurbaakplein voorlopig geen bussen kwamen ben ik teruggelopen via het centrum naar de halte Jan Tooropstraat.
Daar had ik een goede bus naar Leiden, om 17:50 was ik weer thuis.
Mijn wandeling (9) op donderdag 2014-06-26 naar Zandvoort.
Vandaag vertrok ik extra vroeg van huis, en reisde ik tot Dordrecht op saldo.
Daar kwam ik even voor 9 uur aan,
daarna maakte ik gebruik van mijn vrije dagkaart.
Hierdoor had ik ruim de tijd om naar Zandvoort te wandelen.
Bij aankomst bij het grafje van Rudy bleek dit erg overwoekerd te zijn.
De volgende keer zal ik een snoeischaar meenemen om het onkruid weg te halen.
Bij kafé Rosser nam ik weer de gebruikelijke uitsmijter met ham + kaas,
en om 11:30 uur begon ik aan de wandeling naar Zandvoort.
Het was goed wandelweer, en het zand was goed hard om over te lopen.
Bij het begin van het naaktstrand van de Duindamseslag borg ik mijn kleding op in mijn rugzak,
en pas bij de eerste opgang van de Langevelderslag deed ik mijn zwembroek aan.
Let ook op mijn nieuwe bril, het is een Pierre Cardin.
Na die opgang waren er nauwelijks nog mensen, en paste ik mijn kleding daaraan aan.
Bij de tweede opgang van de Langevelderslag was het flink druk, daar hielden schoolkinderen allerlei competities.
Let ook op Zandvoort in de verte en de installaties bij IJmuiden,
het was die dag zéér helder weer!
De HD-uitvoering van deze opname werd door Isa Steenvoorden in augustus 2014 doorgelinkt naar haar eigen Blog.
Pas bij het naaktstrandbord van de Langevelderslag ging ik zonder zwembroek verder, die heb ik niet meer aangedaan.
Twee keer ben ik de zee in gegaan, op de Duindamseslag en bij Zandvoort.
Zoals gebruikelijk heb ik niet gezwommen, ik hield steeds contact met de zeebodem.
Het zand van het (naakt)strand van Zandvoort werd steeds slechter om over te lopen op mijn blote voeten,
daarom heb ik bij het begin van de paviljoens mijn schoenen en mijn dagelijkse kleding weer aan gedaan.
Dit ook om verdere verbranding (ik was al een beetje verbrand) tegen te gaan.
Om even voor half 4 ariveerde ik op het station van Zandvoort, en nam ik de trein van 15:39 naar Amsterdam.
Overstappen deed ik in Amsterdam-Sloterdijk en in Eindhoven, om 18:15 was ik weer thuis.
Het bezoek aan Noordwijk op maandag 2014-07-28.
Deze dag had ik met René en Léon afgesproken om met z'n drieën naar het grafje van Rudy te gaan.
Voor René en mezelf had ik 2 vrije dagkaarten voor de NS geregeld.
Helaas was het die dag erg slecht weer met zéér veel regen.
René ontmoette ik op station Eindhoven,
en na enige NS-perikelen arriveerden we toch nog redelijk op tijd op station Leiden waar Léon al op ons stond te wachten.
Met lijn 20 (we moesten schuilen op het busstation) gingen we naar het Picképlein,
en na een korte wandeling kwamen we bij het grafje van Rudy.
Daar heb ik eerst wat onkruid weggeknipt, zodat de steen weer behoorlijk zichtbaar was.
René en Léon in de regen bij het grafje van Rudy.
Vervolgens zijn we naar "Het Zeepaardje" gegaan (Rosser was dicht) om daar wat te eten en te drinken.
Om ca 13:20 uur was de regen alweer aardig opgehouden en zijn we over de boulevard
naar het Vuurtorenplein gelopen.
Daar kwam juist bus 20 aan, die zo vriendelijk was om even op ons te wachten.
De treinreis (overstappen in Delft) verliep erg moeizaam,
maar in Eindhoven had ik toch nog een goede aansluiting naar huis.
Daar arriveerde ik om ca 17:15 uur.
Mijn wandeling (10) naar Zandvoort op donderdag 2014-10-16.
Ook deze morgen vertrok ik om kwart voor acht met de trein richting Leiden.
Tot Dordrecht reisde ik op saldo (vol tarief, €15,60), daarna stapte ik op de trein naar Leiden, en gebruikte ik mijn vrijreizendagkaart.
Bij het grafje van Rudy heb ik met mijn snoeischaar wat onkruid weggehaald, zo was de steen beter te zien.
In café Rosser (ik was binnen gaan zitten) nam ik weer de gebruikelijke uitsmijter en een kopje koffie.
Om ~11:30 uur ben ik aan mijn wandeling begonnen langs de boulevard naar Zandvoort.
Meteen op de boulevard zag ik een enorm schip vlak voor het strand liggen.
Het lag even verderop, en de werkzaamheden voorbij het einde van de boulevard blokkeerden het hele strand.
Ik moest bovenlangs lopen over het strand om naar Zandvoort te kunnen.
Het bleek een kabellegschip te zijn dat een hoogspanningskabel naar (toekomstige?) windmolens legde.
Er heerste een sterke wind op het strand die ik gelukkig achter had.
De temperatuur was nog wel aangenaam, maar zonder kleren zou ik teveel afkoelen, daarom hield ik die de gehele wandeling aan.
De enige die ik zag zwemmen was een grote hond. Toen ik langs hem liep kwam hij tegen me aanschurken, en ik werd een klein beetje nat van hem.
De begeleidster van de hond bood nog haar verontschuldigingen aan.
Alle borden van Noordwijk (ook de naaktstrandborden) stonden er nog, maar die van Zandvoort waren alweer weggehaald.
Het grensbord van Noordwijk stond er in z'n eentje maar zielig bij.
Gezien de sporen waren de andere borden blijkbaar recentelijk verwijderd.
Ik kon flink doorlopen, maar af en toe heb ik even gerust tegen de duinen aan.
In Zandvoort kwam ik om 15:00 uur op het station aan, ruim op tijd om de trein van 15:09 naar Amsterdam-Sloterdijk te halen.
Om 17:45 was ik weer thuis, een half uur eerder dan mijn vorige wandeling naar Zandvoort.
Zoals gebruikelijk bij mijn wandelingen naar Zandvoort was ik flink moe, en de eerste paar dagen erna was ik ook nog stijf.
Mijn wandeling op 14 april 2015 naar het zenderpark.
Even over 9 uur vertrok ik met de trein richting Eindhoven, om daar de trein richting Leiden te nemen (overstappen in Dordrecht).
Met buslijn 20 kwam ik tegen 12 uur in Noordwijk aan.
Het grafje van Rudy lag er goed bij, ik hoefde geen onkruid weg te halen, wel legde ik de 2 stenen weer bovenop.
Vervolgens liep ik via het strand naar Katwijk.
Vanwege de harde wind besloot ik halverwege een strandopgang te nemen, om via het duinpad verder te lopen.
Dat bleek een stuk aangenamer.
In Hotel Savoy nam ik weer de traditionele uitsmijter met ham + kaas.
Daarna liep ik over de boelevard naar het Vuurbaakplein.
Daar aangekomen zag ik dat het nog 25 minuten zou duren voordat er een bus richting Den Haag CS ging.
En ook de bus naar Leiden liet nog langer op zich wachten.
Daarom besloot ik het er op te wagen om in 25 minuten naar het voormalige zenderpark heen en weer te lopen.
Daar aangekomen zag ik dat er nauwelijks iets was veranderd, ik heb dan ook geen opname gemaaakt.
Alleen het fietspad was van belijning voorzien, en er stond een verkeersbord dat de nadering van een z-bocht aangaf.
Ik ben dan ook niet blijven staan, maar ben meteen teruggegaan.
Vak bij de bushalte verstuikte ik nog mijn rechterenkel, ik kon er wel mee doorlopen, maar hij werd toch flink dik.
Bij de bushalte bleek ik nog een minuut over te hebben, ik was dus juist op tijd.
Op Den Haag CS kwam ik te laat voor mijn aansluiting, daarom moest ik bijn een half uur wachten op de trein naar Eindhoven.
Daar had ik een goede trein naar mijn woonplaats, en om 17:45 uur was ik thuis.
Mijn wandeling op dinsdag 9 juli 2015 naar Katwijk.
Die ochtend vertrok ik vroeg (~08:20) met de trein naar Leiden.
Ik reisde op saldo, maar in de maand juli kon dat toch vóór 9 uur met 40% korting.
Overstappen deed ik in Delft, dat heeft het voordeel dat je op hetzelfde perron kunt blijven.
Om ca 11:30 uur was ik bij het grafje van Rudy, daar heb ik de twee sierstenen weer verlegd.
Ik hoefde nog geen onkruid weg te halen.
Omdat ik nog niet wist welke kant ik op zou lopen vanaf Noordwijk ben ik in kafé Rosser een
uitsmijter met ham + kaas gaan eten.
Daarvoor werd maar €6,95 berekend.
Er bleek aan het strand echter een sterke wind te staan,
daarom besloot ik naar Katwijk te lopen.
Het was goed wandelzand, en ik had de wind schuin achter.
Er waren redelijk wat wandelaars (met honden), en er waren opvallend veel kitesurfers.
Halverwege ben ik nog even gestopt om wat uit te rusten.
Aangekomen bij de bushalte bij hotel Savoy bleek dat de bussen nog wel even op zich lieten wachten.
Daarom gebruikte ik de tijd om naar het vuurbaakplein door te lopen.
De eerste de beste bus die daar aankwam ging naar Leiden via Valkenburg.
In Leiden nam ik de trein naar Vlissingen en na 2 overstappen in Delft en Eindhoven was ik om ~16:15 weer thuis.
Mijn wandeling op donderdag 10 september 2015 naar de Duindamseslag.
Om ~09:20 vertrok ik met de trein naar Eindhoven om daar over te stappen op de trein richting Den Haag.
Deze maakte een extra stop in Roosendaal,
en dat hield zoveel op dat ik bang was dat ik in Delft de trein naar leiden zou missen.
Gelukkig zag ik vlak voor Rotterdam dat we de trein naar Lelystad (die ik moest hebben) inhaalden.
Inderdaad kwam die trein na ons in Delft aan zodat ik een goede overstap had.
In Leiden nam ik bus 20 naar het Picképlein in Noordwijk, en vandaar liep ik naar de Algemene begraafplaats om
daar het grafje van Rudy te bezoeken.
Na het bezoek aan het grafje van Rudy heb ik eerst bij café Rosser een uitsmijter met ham+kaas gegeten.
Daarna ben ik naar het strand van de Duindamseslag gelopen,
en na paal 79.500 (op het naaktstrand dus) ben ik tegen het duin gestopt, en heb ik me omgkleed.
Daar ben ik zo'n 1,5 uur gebleven en heb ik in de bleke zon gezonnebaad.
Ook ben ik twee keer gaan baden, maar daarbij ben ik niet verder de zee ingegaan dan tot tepeldiepte.
Er was weinig branding, en ik kon zover de zee inlopen tot er geen golfslag meer was.
De watertemperatuur was nog acceptabel.
Daarna ben ik teruggelopen naar het Vuurtorenplein, daar heb ik op bus 20 naar Leiden gewacht.
I.v.m. werkzaamheden aan het spoor moest ik vanaf Leiden via Utrecht reizen.
Helaas reed de trein naar Utrecht soms langzaam, en zag ik in daar de trein naar Maastricht
juist voor mijn neus wegrijden.
Na een kwartier kwam er wel de volgende, maar ik moest dan toch in Eindhoven nog een kwartier wachten
op mijn aansluiting.
Om ~18:45 was ik weer thuis.
Mijn wandeling op dinsdag 27 oktober 2015 naar Zandvoort.
Op deze dinsdag zou het mooi weer worden, tijd dus voor een laatste wandeling dit jaar.
Die morgen vertrok ik weer vrij vroeg (~8:15) met de trein naar Eindhoven, om door te reizen naar Dordrecht (vol tarief).
Daar checkte ik uit, en weer in, en stapte ik op de trein naar Leiden.
Na enige minuten kwam daar aan de voorkant van het station buslijn 20 aangereden,
maar de chauffeur maakte geen aanstalten om de voordeur te openen voor de mensen die stonden te wachten.
Een mevrouw die dicht bij de deur stond was zo handig om op de knop naast de deur te drukken.
Achteraf bleek dat niet zo slim, want dat was de noodknop, en de deur ging wel open,
maar de chauffeur had 5 minuten nodig om hem weer dicht te krijgen.
De busreis naar Noordwijk verliep verder voorspoedig.
Na het bezoek aan het grafje van Rudy heb ik bij Kafé Rosser weer een uitsmijter met ham+ kaas gegeten.
Daarna ben ik via de boulevard naar het noorden gelopen, en aan het einde ben ik het strand opgegaan.
Het was eb, en over het algemeen was er goed wandelzand.
Onderweg heb ik een paar keer gerust, de eerste keer bij paal 78.500.
Een fraaie strandopname van paal 78.500 op de Duindamseslag.
Hoewel er vrijwel geen branding was ben ik niet de zee ingegaan.
Om ~15.50 arriveerde ik op het station van Zandvoort, op dat moment was juist de trein binnengereden, en er stapten een heleboel mensen uit.
De treinreis verliep voorspoedig, en na overstappen in Amsterdam-Sloterdijk en Eindhoven was ik om ~18:50 uur weer thuis.
De laatste trein vertrok een paar minuten te laat.
Mijn wandeling op donderdag 9 juni 2016 naar het zenderpark.
Het was nu alweer een half jaar geleden dat ik voor het laatst naar Noordwijk ben geweest,
maar deze dag stapte ik 's-morgens om 09:19 op de trein richting Leiden.
Na overstappen in Eindhoven en Delft arriveerde ik in Leiden om vandaar uit bus 20 naar Noordewijk te nemen.
De gehele reis verliep voorspoedig, en even over 12 uur kwam ik bij het grafje van Rudy.
Er groeide daar flink wat onkruid, en alleen het bovenste deel van de steen was nog zichtbaar.
De volgende keer zal ik wat tuingereedschappen meenemen om het onkruid weg te halen.
Verder waren er bij het grafje geen bijzonderheden.
Via de Erasmusweg ben ik naar de Zuidboulevard gelopen, en heb ik de meest zuidelijke strandopgang genomen.
De wind had ik schuin achter, en hoewel het toch een beetje fris was heb ik zonder jasje naar Katwijk gelopen.
Daar bleek dat hotel Savoy werd verbouwd, en niet toegankelijk was.
Daarom heb ik bij Grand Cafe-Restaurant Sunset Boulevard Een uitsmijter gegeten.
Om 13:48 vervolgde ik mijn wandeling naar het zenderpark, daar was ik om ca 14:14.
Onderweg verifieerde ik nog de vertrektijden van de bus naar Den Haag.
Bij het voormalige zenderpark waren verder geen bijzonderheden.
Wel week ik af van mijn oorspronkelijke plan on via de volgende strandopgang naar zee te gaan.
Het leek me wat te fris om te gaan zonnebaden en de zee in te gaan, daarom maakte ik rechtsomkeer, en nam ik èèn bus eerder terug naar Den Haag.
Op het Centraal Station aldaar is er geen goede aansluiting voor de trein naaar Eindhoven, zodoende had ik ruim de tijd om de Turfmarkt te verkennen.
De Muzentoren op de Turfmarkt.
Ik heb daar geen turf gezien, maar de treinreis naar mijn woonplaats verliep voorspoedig, en ik was nu een uur eerder thuis dan verwacht (ca 17:45 uur).
Mijn wandeling met Emilie op dinsdag 16 augustus 2016 in Noordwijk.
Die dinsdag wilde ik naar Noordwijk gaan, ook om het grafje van Rudy schoon te maken.
Maar het bleek dat Emilie ook graag mee wilde, dat kon natuurlijk.
Even over 9 vertrokken we, en we hadden een voorspoedige reis.
Bij het grafje van Rudy aangekomen heb ik dat van onkruid ontdaan, zodat de steen weer volledig zichtbaar werd.
Dat was wel nodig, want alles was flink gegroeid.
Emilie staat bij het grafje van Rudy.
Daarna zijn we eerst bij cafe Rosser iets gaan eten.
Oorspronkelijk waren we van plan om naar Katwijk te gaan, maar we bleven nu liever in Noordwijk.
Het was er al flink druk, en we hebben een paar keer de Noordboulevard op en neer gewandeld.
Bij "Het Elfde Gebod" hebben we nog wat gebruikt, en daartegenover waren zandsculpturen.
Een fraai uitgewerkte zandsculptuur van een badkoets..
Daarna namen we op het vuurtorenplein bus 20 naar Leiden, en via overstappen in Leiden, Delft en Eindhoven kwamen we om ca 17:45 weer thuis.
Mijn wandeling op donderdag 2016-09-22 naar de Duindamseslag.
Deze morgen vertrok ik op de normale tijd en op vol tarief, met de NS naar Leiden.
De treinreis verliep goed, en met bus 20 ging ik naar het Picképlein in Noordwijk.
Voor de zekerheid had ik weer een snoeischaar meegenomen voor het onkruid op het grafje van Rudy, maar dat bleek nouwelijks nodig.
De grafsteen van Rudy ziet er nog steeds goed uit, het opschrift is goed leesbaar,
en er zijn geen noemenswaardige beschadigingen!
Als ik van het grafje van Rudy wegga, vraag ik me altijd af of dit soms de laatste keer is dat ik hier ben geweest.
Eens zal het grafje geruimd worden, of zal ik niet meer in staat zijn om er heen te gaan.
Ik weet het niet, maar totnutoe ben ik er altijd weer teruggekomen.
Na mijn bezoek aan Kafé Rosser ben ik na de Noordboulevard het strand opgegaan.
Ik ben toen doorgelopen tot ca. 100m voorbij paal 78.500
Daar heb ik me uitgekleed en ben ik de zee ingegaan.
Hoewel ik die dag niemand in zee heb gezien was het toch heerlijk zeewater.
Er stond nouwelijks golfslag, en de watertemperatuur was aangenaam.
Daarna het ik nog even gezonnebaad in de bleke zon, en om ca 14,00 uur ben ik nog een keer gaan baden.
Bijde keren ben ik vrij lang in zee gebleven, en heb ik ook gezwommen, maar dat deed ik op een plaats waar ik ook nog kon staan.
Om ca 14:10 ben ik teruggelopen naar het vuurtorenplein, waar spoedig bus 20 van 14:38 arriveerde.
Na een voorspoedige treinreis was ik om 17:45 weer thuis.
Mijn wandeling op donderdag 2016-11-03, eigenlijk geen wandeling.
Op deze regenachtige dag vertrok ik op de gebruikelijke tijd (~09:15) met de trein naar Leiden.
Voor deze dag had ik een overgangskaartje naar eerste klas geregeld.
Dat kwam goed uit, want vanaf Eindhoven reed er maar een kort treintje richting Den Haag, en hoefde ik nu niet te staan.
Onderweg was er veel vertraging, en in Delft moest ik lang wachten op de trein richting Noorden.
Ook was het onzeker of er nog wel een zou komen, maar die kwam toch nog.
In Leiden moest ik een heel eind over het perron lopen, maar volgens Léon was dit tegenwoordig normaal.
Buslijn 20 naar Noordwijk wilde net wegrijden, maar gelukkig kon ik nog mee.
Daar aangekomen was het al zo laat dat ik maar eerst in Kafé Rosser ben gaan eten, het grafje van Rudy loopt toch niet weg.
Dat lag er goed bij, en het onkruid was verder niet aangegroeid, ik had daar ook niets voor meegenomen.
Aan het einde van het rijtje kindergrafjes is een oorlogsgraf met twee militairen.
De oorlogsgraven zijn op dit kerkhof altijd goed onderhouden.
Deze keer waren er op dit graf veel kaarsen (ca 24) geplaatst, sommige ervan branddden nog.
De hr Steenvoorde had mij verteld dat er vaak klassen met schoolkinderen vauit Engeland de oorlogsgraven komen bezoeken.
Recentelijk zal dit nu ook zijn gebeurd.
Van deze opname is de geotag aanwezig.
AN AIRMAN
OF THE
1939-1945
WAR
19TH SEPTEMBER 1940
KNOWN UNTO GOD
POR.
F. SOBIERALSKI
304 SQDN
6TH MAY 1941 AGE 27
POLISH FORCES
Omdat het die dag nogal regenachtig was, en ik een zere rechtervoet had,
besloot ik om rechtstreeks naar huis terug te gaan.
Bij de bushalte van lijn 20 bleek deze nog bijna een kwartier op zich te laten wachten.
Daarom ben ik nog even naar de boulevard heen en weer gelopen, de zee heb ik dus toch nog gezien.
De treinreis terug verliep moeizaam, de trein vanuit Delft moest onderweg steeds stoppen.
Alleen op het traject tussen Tilburg en Eindhoven kon hij vaart maken en tijd inhalen.
De trein haalde daar zelfs een snelheid van 147,6 km/h!
Ook de sprinter naar mijn woonplaats vertrok later, die moest eerst wachten voordat er een intercity vertrokken was.
Maar ik was toch nog ruim op tijd thuis.
Mijn wandeling op dinsdag 25 april 2017 naar het zenderpark.
Deze dag vertrok ik weer even na 9 uur naar het NS station.
I.V.M. de nieuwe dienstregeling kon ik Eindhoven overslaan,
maar moest ik overstappen in Tilburg, Breda en Rotterdam.
De bus in Leiden (Lijn 20) sloot goed aan, en rond 12 uur was ik op het kerkhof in Noordwijk.
Bij een van de kindergrafjes was bij paaltje 3 een bronzen plaquette geplaast,
en het grafje van Rudy behoefde nouwelijks onderhoud.
Via de Erasmusweg ben ik over het strand naar Katwijk gelopen.
Daar bleek het Hotel Savoy nog steeds gesloten te zijn, het had nu ook een andere naam.
Halverwege de boulevard heb ik bij "Friends" wat gegeten.
Op het Vuurbaakplein bleek de bus naar Den Haag pas over 40 minuten te komen.
Daarom liep ik naar het voormalige zenderpark heen en weer, daar waren geen bijzonderheden.
Bij terugkomst op het Vuurbaakplein arriveerde juist de bus naar Leiden, en heb ik die genomen.
Op de bus naar Den Haag moest ik eerst nog 10 minuten wachten, en ik had meegemaakt dat er een bus doodleuk niet kwam.
Op het perron van den Haag Hollandsch Spoor kocht ik een blikje bier van een bekende Nederlandsche brouwerij.
Dat zat ik daar op te drinken, netjes uit een bekertje, toen ik door een beveiliger daarop werd aangesproken.
Hij maakte me duidelijk dat het nuttigen van alcoholische dranken op het perron niet was toegestaan,
maar ik mocht het uiteindelijk wel verder opdrinken.
De volgende overstap was in Tilburg, maar de sprinter naar mijn woonplaats kwam rijkelijk laat.
Ook waren ze even verderop een groot reuzenrad aan het proefdraaien, dit i.v.m. de Koningsdag (morgen).
Van de (witte) bakjes was er een oranje gemaakt, dat was dus een mooi doelwit voor een scherpschutter!
Het reuzenrad, gezien vanuit een wachtkamer op het perron in Tilburg.
Om even voor 18.00 uur was ik, met enige vertraging, weer thuis.
Mijn bezoek op dinsdag 2017-08-15 aan het grafje van Rudy, ik heb die dag geen wandeling gemaakt.
Bij dit bezoek heb ik wat onkruid van het grafje van Rudy weggehaald.
Het was die dag slechter weer dan ik hoopte.
Na de lunch bij Café Rosser regende het, en had ik geen zin meer om nog over de boulevard te wandelen.
Daarom nam ik op het Picképlein de bus weer terug naar Leiden.
De trein had echter een flinke vertraging, daarom was ik pas om 19:00 uur thuis.
Bij nadering van Den Bosch werd er omgeroepen dat de trein niet verder ging dan deze stad: "Vanwege een aanrijding met een persoon".
Er werd nog gesuggerreerd om via Tilburg naar Eindhoven te gaan, maar er reden ook geen treinen naar Tilburg.
Uiteindelijk werden er bussen naar Eindhoven ingezet, maar ik moest eerst een uur in de rij staan voor een bus waarvan er mondjesmaat telkens een kwam.
Mijn wandeling op dinsdag 2017-08-29 naar de Duindamseslag.
Deze dag was het beter weer, het was de heetste dag van de hele maand, en het was ook flink druk in Noordwijk met strandbezoekers.
Het grafje van Rudy lag er nog hetzelfde bij, ik ben er ook maar kort geweest.
Omdat het bij Café Rosser nog al druk was op het terras bij ik bij 'T Zeepaartje gaan eten (Sandwich met zalm).
Daarna ben ik via de boulevard naar het strand van de Duindamseslag gegaan.
Even voorbij paal 79,500 ben ik gestopt.
Daar heb ik me uitgekleed, en ben ik 2x de zee ingegaan.
Het was heerlijk zwemwater, en er was nouwelijks golfslag.
Ik heb ook twee keer gezwommen.
Om 14:30 uur moest ik weer terug om bus 20 van 15:07 op het Vuurtorenplein te halen.
Om 16:00 uur vertrok ik uit Leiden, en via Den Haag HS, en Tilburg ging ik terug naar mijn woonplaats.
Ik was om 18:20 thuis.
Mijn bezoek op dinsdag 2018-05-15 aan het grafje van Rudy.
De vorige dag had ik een overgangskaartje voor de eerste klas in de trein geregeld,
zodat er minder kans was dat ik daarin moest staan (was me al een paar keer overkomen).
Even over 9 uur vertrok ik, en om ca 11:45 kwam ik bij het grafje van Rudy aan.
Daar moest ik flink wat onkruid weghalen, als ik dat niet zou doen,
dan werd uiteindelijk het grafje helemaal overwoekerd, zoals dat bij de twee grafjes aan de rechterkant ook zo was.
De militaire oorlogsgraven waren keurig verzorgd.
Dat gebeurt daar ieder jaar ongeveer op 10 mei.
Alle graven waren voorzien van bloemen, vooral het graf met de 2 Poolse militairen, vlak bij Rudy.
Na het bezoek aan het kerkhof heb ik over het strand naar Katwijk gewandeld.
Het was die dag behoorlijk warm, ook op het strand, en ik had de wind achter.
Voormalig hotel Savoy (heet nu Colombo o.i.d) was niet geopend.
Toen ik er naar binnen ging trof ik alleen een slaperige hond aan.
Ik ben toen weer naar "Friends" gegaan, daar hadden ze geen Katwijkse vissoep (foei, dus),
en heb ik een uitsmijter met ham + kaas genomen.
Vanwege de warmte had ik geen zin meer om verder te lopen naar het voormalige zenderpark,
en heb ik op het Vuurbaakplein de bus naar Leiden CS genomen.
Daarom kwam ik vrij vroeg thuis.
Mijn bezoek op dinsdag 2018-08-28 aan het grafje van Rudy.
Deze dag was ik vroeg (8 uur) van huis vertrokken, want ik wilde weer eens naar Zandvoort wandelen over het strand.
De vorige dag had ik al een overgangskaartje eerste klas genomen, dat kostte nu 5 Euro (vorige keer 6 Euro).
Lastig is, dat je dit apart moet afrekenen (Cash of bankpas), het kan blijkaar niet van je OV-chipsaldo worden afgetrokken.
Ik had een goede trein/bus verbindig, om ca 10:45 was ik al op het kerkhof in Noordwijk.
De steen van Rudy ziet er nog goed uit,
van sommige grafjes is het opschift al onleesbaar.
Ik had zelf brood meegenomen, daarom ben ik dus niet in een café gaan eten.
Wel heb ik op het strand van Noordwijk een kop koffie gedronken in het kitesurfcentrum.
Daar was het gezellig druk.
Ik vertelde aan de barkeeper dat ik naar Zandvoort ging, en hij vroeg of ik soms nog naar het twalet moest:
Het was nog een heel eind lopen, vertelde hij.
Het twaletteren was echter op het strand geen enkel probleem voor mij vertelde ik hem.
Na het begin van het naaktstrand ontdeed ik me van mijn kleding.
Het was half bewolkt, en de temperatuur was redelijk.
Het strand was goed hard, prettig om over te wandelen.
Pas later ben ik de zee ingegaan, maar helaas was die te ruw om fatsoenlijk in te baden,
dat heb ik dan ook maar één keer gedaan.
Wel heb ik onderweg een paar keer gerust om brood te eten en water te drinken.
Na het begin van het tweede naaktstrand waren er geen borden meer die het einde aangaven.
Ook de gemeentegrensborden waren al weggehaald, of ze waren in het geheel niet gelaatst natuurlijk.
Daarom wist ik niet op welke hoogte ik precies was, en Zandvoort leek soms steeds verder weg.
Bij de strandpaviljoens van Zandvoort heb ik me weer aangekleed,
Ik heb echter niet over de boulevard gelopen maar over het strand tot het laatste flatgebouw, daar achter was het station.
Daar was ik een half uur eerder dan gepland.
Ik had een goede treinverbinding, en was ook een half uur eerder thuis.
Mijn bezoek op dinsdag 2019-04-16 aan het grafje van Rudy.
Ook nu weer had ik vantevoren de vrijreizenkaart geactiveerd, en de eerste klas overgang genomen.
De reis naar Noordwijk verliep voorspoedig, en ik was op tijd bij het grafje van Rudy.
Nadat ik wat onkruid had weggehaald ben ik over het strand naar Katwijk gelopen.
Bij "Friends" nam ik ik gerookte zalm (lekker, maar niet goedkoop).
Daarna pakte ik op het Vuurbaakplein de bus naar station Leiden.
De terugreis verliep voorspoedig, en ik was dan ook vrij vroeg thuis.
Mijn wandeling op dinsdag 2019-10-24 naar paal 79.500.
De vorige dag had ik al mijn vrije vervoerdag geregeld, tesamen met een overgangsbewijs eerste klas.
De heenreis verliep voorspoedig, en ik kwam op tijd bij Rudy aan.
Bij het grafje viel me op dat de humuslaag daar steeds dikker wordt.
Het lijkt nu wel of de grafsteen steeds dieper wegzakt.
De twee losse stenen die ik ooit had meegebracht moest ik eerst opgraven, en de onderste regel tekst op de steen is nog nouwelijks te zien.
De steen van Rudy ziet er nog goed uit,
maar hij 'zakt' steeds verder weg.
Van de meeste andere grafjes wordt het opschrift langzamerhand onleesbaar door verwering.
Op weg naar de boulevard bleken veel cafe's gesloten te zijn, en heb ik bij "Open Doors" een broodje gerookte zalm gegeten.
Daarna ben ik naar het Noorden over de boulevard en het strand doorgelopen tot aan strandpaal 79.500.
Hier ben ik even gaan badderen, en heb ik nog wat gerust.
Daar ben ik even de zee ingegaan, maar de watertemperatuur viel flink tegen, en er was ook nog een flinke branding.
Ik ben dan ook maar vlug naar het strand teruggegaan.
Na nog even gerust te hebben ben ik met bus 20 naar Leiden gereden, en vervolgens met de trein via Utrecht en Eindhoven terug naar huis.
Mijn bezoek op dinsdag 2020-09-08 aan het grafje van Rudy.
I.v.m de Coronacrisis had ik mijn bezoek aan Noordwijk eerder dit jaar uitgesteld tot september.
Deze dag leek me i.v.m. het weer geschikt daarvoor.
Na een normale reis met NS en Arriva arriveerde ik om ca 11:30 op het kerkhof in Noordwijk.
Het grafje van Rudy lag er goed bij, de hr Steenvoorde had het grafje al van onkruid ontdaan, en hij had mij hierover reeds ingelicht.
Ik hoefde nu nog maar weinig onkruid weg te halen.
Bij de grafjes rechts naast die van Rudy was de begroeing eindelijk weggehaald, de stenen bij paaltjes 12 en 13 waren (na jaren!) nu goed zichtbaar.
Daarna heb ik nog even het grafje van Sandra bezocht, daarna heb ik weer bij Rosser een uitsmijter gegeten.
Hoewel ik badspullen bij me had, vond ik het toch te slecht weer om de zee in te gaan voorbij paal 79.500.
Daarom heb ik aan het einde van de boulevard bij het Vuurtorenplein de bus terug genomen.
Ik was toen ruim op tijd thuis.
Mijn bezoek op donderdag 2021-10-07 aan het grafje van Rudy.
Op deze dag had ik vantevoren een afspraak gemaakt met de hr. Steenvoorde.
Na een voorspoedige reis met het openbaar vervoer ontmoette ik hem op het kerkhof.
Daar hebben we de grafjes van Sandra en Rudy bezocht.
Het grafje van Sandra had een nieuw monument gekregen, het zag er prachtig uit.
Samen hebben we de, soms erbarmelijke, toestand van de kindergrafjes bekeken, en de hr Steenvoorde zou kijken of daar iets aan te doen was.
Rudy's grafje was nogal overwoekerd, en later heb ik de overtollige begroeiing weggehaald.
Na het bezoek aan het kerkhof heb ik bij kaffee Rosser weer een uitsmijter met ham + Kaas gegeten.
Een wandeling over de boulevard bracht mij naar het strand, daar ben ik voorbij paal 79.500 de zee ingegaan.
Paal 79.500 was van een nieuw nummerbordje voorzien.
Dat was ook wel nodig, want het oude nummer was de vorige keer nauwelijks te ontcijferen.
De zee was vrij ruw, en ik ben er ook niet lang ingebleven.
Na nog een tijdje gezond te hebben ben ik weer teruggelopen naar de boulevard.
Daar bleek de bushalte verplaatst te zijn, en na enig zoekwerk vond ik een halte voor de bus naar Leiden.
Daar kon ik op het station voor 16.00 uur inchecken, zodat ik mijn vrijreizendag verder kon gebruiken, en was ik op een normale tijd thuis.
Hans Ladan.
Na(akt)schrift.
Om praktische redenen ligt mijn voorkeur op de dinsdag of donderdag
om dit soort wandelingen te doen.
Het prettigste is als de temperatuur tussen de 18 en 22 graden ligt.
Het is dan goed wandelweer, en er zijn nauwelijks badgasten.
Als je normaal doorloopt, dan is het heerlijk weer om slechts het minimum
aan kleding aan te hebben.
Het liefste droeg ik natuurlijk nog minder,
en zolang dat niet conflicteerde met artikel 430a van het wetboek van
strafrecht
("Hij die zich buiten een door de gemeenteraad als geschikt voor
ongeklede openbare recreatie aangewezen plaats,
ongekleed bevindt op of aan een voor het openbaar verkeer bestemde plaats
die voor ongeklede recreatie niet geschikt is,
wordt gestraft met geldboete van de eerste categorie."),
was ik uitsluitend gehuld in mijn rugzak toen ik langs de zee liep.
Welk rustig strandgedeelte is trouwens ongeschikt voor ongeklede recreatie?
De wandeling naar Zandvoort is vanuit Noordwijk iets korter dan naar
Scheveningen.
In totaal is er 6 Km naaktstrand, verdeeld over 3 gebieden.
Op mijn eerste wandeling heb ik in de tussenliggende stroken met kleine
onderbrekingen in dezelfde kleding doorgelopen.
Er zijn halverwege slechts twee strandopgangen met enige drukte van betekenis,
daaraan heb ik dan ook mijn strandkleding aangepast.
Op mijn eerste tocht naar Zandvoort waren er kilometers strand waar niemand
was te zien, of je nu voor of achter je keek.
Dit gold vooral na de strandopgang van de Langevelderslag.
In Zandvoort kun je meteen op de trein stappen,
in Scheveningen moet je eerst met een tram naar het station.
Ik vind het heerlijk om bloot langs de zee te wandelen, en als je van Noordwijk
naar Zandvoort loopt is daar ruimschoots de gelegenheid voor.
Alleen bij de strandopgangen van de Langervelderslag bevinden zich vaak groepen
schoolkinderen.
Dan doe ik natuurlijk mijn zwembroek aan.
Dat was op 2010-09-21 en 2010-10-07 niet het geval,
en er waren daar toen maar een handjevol mensen.
Op 2010-09-21 vestigde ik onbedoeld daardoor wel een
persoonlijk "afstandsrecord lopen zonder kleren",
maar was ik aan de late kant geweest met het het uitdoen van mijn zwembroek.
Om dat record te verbeteren deed ik op 2010-10-07 meteen alles uit
toen ik het laatste paviljoen van Noordwijk was gepasseerd.
Hierdoor kon ik zolang mogelijk zonder kleren lopen tot halverwege de
paviljoens van Zandvoort.
Daar deed ik alles weer aan,
mijn zwembroek bleef die dag in mijn rugzak.
En inderdaad had ik toen mijn "record" (werd nu 12 km) verbeterd.
Ik weet nu natuurlijk niet of ik dit ooit nog zal kunnen evenaren of
overtreffen.
Als je van Zandvoort naar Eindhoven gaat met de trein, dan moet je in
Amsterdam-Sloterdijk overstappen.
Dit heeft het voordeel dat je dat niet in Amsterdam hoeft te doen.
In Sloterdijk is er altijd genoeg zitplaats in de trein,
en de mensen die in Amsterdam instappen moeten vaak staan.
Nu kan ik daar lekker blijven zitten.
Vervelend vind ik wel dat het minstens 48 uur moet duren
(soms duurt het zelfs 4 dagen!)
voordat de gegevens van mijn OV-chipkaart op hun website zijn bijgewerkt.
In november 2012 duurde het zelfs ruim 1,5 maand voordat
alles was verwerkt!
Mensen, dit moet toch beter kunnen (wat een stelletje ICT-amateurs)!
Er zullen daar toch geen batterijen ponstypistes zitten om die gegevens
bij te werken?
Een eerdere versie van deze tekst werd door Emilie gelezen en goedgekeurd.
Hans.
Gaarne Uw reactie naar: h.140@kpnmail.nl
Last update : 2022-01-14
.
Een Boulevard Profond® creatie.
Eerst dacht ik dat ik er omheen moest lopen, maar omdat het eb was
Opvallend is, dat het lijnnummer (hier: 40) niet voorkomt in het online
overzicht van mijn transacties op www.ov-chipkaart.nl .
